Hioba 24: 5-7

" Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą w swoim trudzie szukając żeru. Step jest mu chlebem dla jego młodych.  Na polu żną swoją paszę i zbierają grona w winnicy niegodziwych. Nago nocują bez ubrania i nie mają okrycia w czasie chłodu." TNP

" Oto jak w pustyni dzikie osły wychodzą biedni na trud swój, szukając gorliwie pożywienia - step daje im chleb dla dziatwy. Na polu zżynają ziarno jego mieszane, a winnicę niegodziwych podbierają. Nago nocują dla braku odzieży, a okrycia nie mają na zimnie." Cylkow

"Oto dzikie osły na pustyni wychodzą w swoim trudzie, szukają łupu, step jest mu chlebem dla młodych. Na polu żną swoją paszę i zbierają (resztki) w winnicy bezbożnika. Nocują nago, bez ubrania, a w czasie chłodu nie mają okrycia." Przekład dosłowny


Hiob wnosi skargę i pyta; „skoro Bóg wie i będzie sądził wszystko, dlaczego pobożni są trzymani w ciemności co do Jego dróg?” Dlaczego Bóg pozwala na pozorną pomyślność niegodziwych, omówioną w w tym rozdziale? Hiob uważa, że Bóg powinien zademonstrować swoją sprawiedliwość, otwarcie sadząc i karząc niegodziwych. Hiob ma pretensję, że  Bóg nie oskarża ich o zło. To było coś co Hiobowi było trudno zrozumieć i zaakceptować. Nie raz widział w swoim życiu, jak bardzo ludzie są niegodziwi i nie mógł pojąć, dlaczego Bóg nie osądził ich tak, jak na to zasługiwali.„Hiob usilnie prosi Boga, aby wezwał grzeszników i osądził ich. Z narastającą frustracją Hiob przytacza przykład po przykładzie grzeszników, którzy pozostają bezkarni. Czy Pan Bóg odniesie się do tego zarzutu? Zobaczymy.

Hiob porównuje biednych do „dzikich osłów na pustyni”. Ta metafora oddaje trudną sytuację tych, którzy walczą o przetrwanie. Dzikie osły to odporne zwierzęta, które wędrują po jałowych, trudnych środowiskach, nieustannie poszukując pożywienia. Porównując biednych do tych stworzeń, Hiob podkreśla ich izolację, wytrzymałość i codzienną walkę, z którą muszą się mierzyć, aby zapewnić byt sobie i swoim rodzinom. Zauważając, że „pustynia dostarcza pożywienia ich dzieciom”, sugeruje , że biedni są zmuszeni pracować w odludnych i trudnych miejscach, aby zebrać wystarczająco dużo, aby utrzymać swoje rodziny. Pomimo ich wysiłków zasoby są skromne, a ich przetrwanie zależy od tego, co uda im się znaleźć. Opis Hioba podkreśla głęboką niesprawiedliwość świata, w którym bezbronni muszą pracować niestrudzenie w jałowych "pustynnych" warunkach, podczas gdy inni, [w tym głównie niegodziwi] żyją w komforcie.

„Sprawiedliwy troszczy się o sprawiedliwość dla biednych, a niegodziwi nie troszczą się o nią” Księga Przysłów 29:7

Hiob opisuje scenę, w której biedni muszą zbierać, co tylko mogą, z pól i winnic należących do innych, szczególnie tych bogatych i często niegodziwych. Słowo „pasza” odnosi się tutaj do wszystkiego, co nadaje się do jedzenia lub użytku, co biedni mogą znaleźć na tych polach, wskazując na absolutne minimum potrzebne do przeżycia. Zbieranie kłosów, co oznacza zbieranie resztek po żniwach, było tradycyjnie dozwolone w Izraelu, aby pomóc potrzebującym. Jednak w tym przypadku biedni muszą zbierać kłosy z pól niegodziwych, którzy prawdopodobnie nie mają na sercu ich potrzeb, a pozostałości na ich polach są pozostawiony przypadkowo reszkami. A może nawet zbierają to ukradkiem, pod osłoną nocy. 

Przypomina to sytuację Łazarza, który leżał drzwi niegodziwego bogacza i pragnął  nasycić się okruchami, które spadały z jego stołu. Opis biednych zbierających się w tych warunkach przez Hioba ujawnia jego protest wobec społeczeństwa, w którym ludzie są traktowani niesprawiedliwie. Zamiast być otoczonymi opieką i chronionymi, są zmuszeni przetrwać na resztkach, polegając na współczuciu (lub jego braku) bogatych. Ta scena zbierania z „winnic niegodziwych” pokazuje bezbronność biednych i niesprawiedliwość, z jaką się mierzą.

W starożytnym Izraelu i okolicznych regionach zwyczaje żniw i zbierania kłosów miały na celu pomoc biednym i zmarginalizowanym. Bóg nakazał właścicielom ziemskim pozostawienie części pól niezebranych, aby biedni, wdowy i cudzoziemcy mogli zebrać to, czego potrzebowali. Praktyka ta nie była tylko praktyczna, ale także odzwierciedlała sprawiedliwość i współczucie Boga dla potrzebujących. W przypadku ludzi niegodziwych pozostałości na polach nie były zamierzone, dostanie, ale były to skąpe resztki przypadkowo pozostawione na polu.

Bogobojny Hiob wskazuje na głęboką troskę Boga o sprawiedliwość i troskę o biednych. Bóg ustanowił zasady, aby zapewnić, że najbardziej bezbronni nie zostaną zapomniani. Protest Hioba odzwierciedla świat, w którym brakuje tych wartości, co powoduje cierpienie słabych. Ten werset podkreśla moralny obowiązek zapewnienia potrzebującym i kwestionuje każdy system, w którym potężni zaniedbują lub wykorzystują mniej szczęśliwych. 

Człowiek doskonały i prawy, bojący się Boga, stroniący od złego, podobający się Bogu  myśli i troszczy się o biednych i słabszych.

Hiob opisuje tutaj skrajne ubóstwo tych, którym brakuje nawet najbardziej podstawowych rzeczy. „Brak ubrania” i spędzanie nocy „nago” maluje przed nami obraz osób, które są tak pozbawione środków do życia, że ​​nie są w stanie uchronić się przed zimnem. Brak odpowiedniego ubrania, zwłaszcza w czasach, gdy ciepłe ubranie było kluczowe dla przetrwania, oznaczało, że byli narażeni na trudne warunki nocy. 

Dzisiejszy fragment odzwierciedla poczucie oburzenia  Hioba z powodu cierpienia biednych. Widzi świat, w którym bezbronni są zaniedbywani i pozostawiani bez pomocy, nie mając środków, aby przetrwać nawet chłód nocy. Słowa Hioba podkreślają jego frustrację, że sąd Boży nie nadszedł jeszcze na tych, którzy pozwalają na takie cierpienie lub je powodują, odsłaniając jego głęboką walkę o zrozumienie, dlaczego niegodziwi prosperują, podczas gdy biedni znoszą takie trudności.

Na starożytnym Bliskim Wschodzie odzież wierzchnia była niezbędna do ochrony przed pogodą, szczególnie w chłodniejsze noce na pustyni. Prawa Starego Testamentu podkreślały znaczenie troski o biednych, w tym zapewniania podstawowych potrzeb, takich jak odzież. Na przykład w Księdze Wyjścia 22:26-27 nakazano, aby jeśli płaszcz zostanie wzięty jako zabezpieczenie, został zwrócony przed zapadnięciem zmroku, aby osoba mogła się ogrzać.

„Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swego bliźniego, zwróć go przed zachodem słońca, bo ten płaszcz jest jedynym okryciem, jakie ma twój bliźni. W czym innym może spać? Gdy będą wołać do mnie, wysłucham, bo jestem litościwy”." Wyjścia 22:26-27 

"Czyż nie chodzi o to, aby dzielić swój chleb z głodnym i dać schronienie biednemu tułaczowi, gdy ujrzysz nagiego, aby go przyodziać, Izajasz 58:7; „Przypuśćmy, że brat lub siostra nie mają ubrania i codziennego pożywienia. Jeśli ktoś z was powie im: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie”, a nic nie zrobicie, aby zaspokoić ich potrzeby fizyczne, cóż z tego?” Jakuba 2:15-16

Księga Hioba porusza ważny temat pomocy społecznej i opieki nad ludźmi biednymi i słabszymi fizycznie czy psychicznie.