Hioba 2: 4-8
"Szatan odpowiedział JHWH, mówiąc: Skóra za skórę, a wszystko, co człowiek ma, odda za swoje życie; Lecz wyciągnij tylko swoją rękę i uderz w jego kości i w jego ciało, a zobaczysz, czy nie będzie ci w twarz złorzeczył. Wtedy JHWH powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy [w twoich rękach], lecz jego życie zachowaj. Wyszedł więc szatan sprzed oblicza JHWH i dotknął Hioba złośliwym wrzodem, od spodu jego stopy aż po czubek jego głowy. I wziął sobie skorupę, aby się nią skrobać, i siedział w popiele." TNP
"Na
to odparł szatan Wiekuistemu i rzekł: Skórę za skórę - a wszystko co
posiada człowiek, oddaje za życie swoje. Wszakże wyciągnij raz rękę
Twoję, a dotknij kości i ciała jego, a pewnie otwarcie Cię się
wyrzeknie! Rzekł tedy Wiekuisty do szatana: Otóż jest on w mocy twojej,
tylko życia jego strzeż! I tak odszedł szatan z przed oblicza
Wiekuistego i uderzył Ijoba ropniem złośliwym od stopy do ciemienia. I
wziął tenże skorupę, aby się skrobać nią, przyczem usiadł w pośrodku
popieliska." Cylkow
"A szatan odpowiedział JAHWE, mówiąc: Skóra za skórę! Wszystko, co człowiek ma, odda za swoją duszę. Lecz wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij jego kości i jego ciała, a na pewno będzie złorzeczył Ci w twarz! Wtedy JAHWE powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko strzeż (się szkodzenia) jego duszy. Tak odszedł szatan sprzed oblicza JAHWE i uderzył Joba złośliwym wrzodem od stóp po czubek głowy. I wziął sobie skorupę, aby się nią skrobać, i siedział w popiele." Przekład dosłowny
"A szatan odpowiedział JAHWE, mówiąc: Skóra za skórę! Wszystko, co człowiek ma, odda za swoją duszę. Lecz wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij jego kości i jego ciała, a na pewno będzie złorzeczył Ci w twarz! Wtedy JAHWE powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko strzeż (się szkodzenia) jego duszy. Tak odszedł szatan sprzed oblicza JAHWE i uderzył Joba złośliwym wrzodem od stóp po czubek głowy. I wziął sobie skorupę, aby się nią skrobać, i siedział w popiele." Przekład dosłowny
Dla człowieka najważniejsze jest życie i zdrowie. Prawie wszystkie życzenia zaczynają się od życzenia komuś zdrowia. Szatan wie o tym i chce zagrać o wszystko.
Co oznacza „skóra za skórę”? W czasach gdy żył Hiob, skóra była cennym wymiennym towarem, pełniła rolę pieniądza. Wygląda na to, że Szatan tym stwierdzeniem „przypieczętował umowę” skórą (Hioba?) w zamian za skórę (Hioba).
Szatan, oskarżyciel lub poddający próbie, nie chce uwierzyć w nienaganność Hioba, stara się zakwestionować prawy charakter Hioba, twierdząc, że nienaganna postawa Hioba jest wynikiem umowy, którą zawarł z Bogiem. Szatan sugeruje, że godny pozazdroszczenia wytworny styl życia Hioba jest po prostu 'coś za coś'. Szatan twierdzi, że Bóg błogosławi Hiobowi, a Hiob odwdzięcza się Bogu, utrzymując nienaganny styl życia. Szatan chce dowieść, że ludzie czczą Boga tak długo, jak długo otrzymują coś w zamian. Chce udowodnić, że jeśli Bóg dotknie ludzkich kości i ciała, wtedy każdy człowiek będzie przeklinać Boga.
Szatan ma nawet na myśli życie Hioba, ale Pan Bóg wytycza granicę; "lecz jego życie zachowaj". Toteż szatan dotyka, bardziej uderza w kości i ciało Hioba. Stąd być może powiedzenie; "dać komuś w kość". Mowa o skórze, i szatan dotyka skóry Hioba, złośliwym ropiejącym wrzodem, od jego stopy aż po czubek jego głowy. Za jakiś czas Hiob wyzna: "Że potem, chociaż moja skóra jest tak poszarpana, uwolniony od swego ciała będę oglądał Boga..." Hioba 19:26
Cylkow podaje, że Hiob został 'uderzony" złośliwym rodzajem trądu, lepra tuberculosa, Mamy o nim wzmiankę, podczas plag w Egipcie. Występują w tej chorobie jątrzące się i znowu zasychające wrzody, w których lęgnie się robactwo, skóra czernieje i kurczy się. Do tego dochodzi ostre zapalenie oczu, wstrętny oddech, gnicie ciała, gorączka, bezsenność, napady duszności, ogólne przygnębienie i gorące pragnienie śmierci...
Silny ból, połączony z palącą świądem, zmusza Hioba do ustawicznego drapania się. Ponieważ nie może tego zrobić bolącymi palcami, posługuje się skorupą.
Hebrajskie słowo „epher” odnosi się przede wszystkim do popiołu, często używanego w kontekście żałoby, pokuty lub zniszczenia. W starożytnej kulturze Bliskiego Wschodu popiół symbolizował pokorę i przemijającą naturę ludzkiego życia. Akt siedzenia w popiołach lub posypywania się popiołem był fizycznym wyrazem głębokiego smutku, żałoby lub pokuty. Popiół, będący pozostałością czegoś, co zostało strawione przez ogień, symbolizuje również nicość, bezwartościowość, zniszczenie i nietrwałość życia.
"W nocy czuję przeszywający ból w kościach, dokuczliwe cierpienie nie ustaje. Z wielką siłą uchwycił On moją szatę, ściska mnie jak kołnierz mej koszuli. Rzucił mnie w błoto, upodobniłem się do prochu i popiołu." Hiob 30:19
Komentarze
Prześlij komentarz