Hioba 4: 12-17

 "Ale potajemnie zostało przyniesione do mnie słowo, a moje ucho pochwyciło Jego szept. W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi; Ogarnęła mnie trwoga i drżenie, i sen sprawił, że bardzo przeraziły się moje kości. I wiatr powiał na moją twarz, zjeżył się włos na moim ciele. Ktoś stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, tylko jakąś postać przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos: Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy mąż może być czystszy niż jego Stwórca?" TNP

"Ale mnie doszło potajemne słowo, ucho moje zachwyciło zeń szept cichy. W chwili marzeń, po widziadłach nocnych, gdy sen głęboki ludzi opada, Lęk ogarnął mnie i drżenie, a wszystkie członki moje zadygotały. Tchnienie wionęło przedemną, a najeżyły się włosy na ciele mojem. Stanęło tedy - wejrzenia jego rozpoznać nie mogłem - widmo przed oczyma mojemi; usłyszałem szept cichy. Czyż istnieje człowiek sprawiedliwy wobec Boga, wobec Stwórcy swojego czysty mąż?" Cylkow

"Ale do mnie wkradło się słowo i moje ucho podchwyciło Jego szept w niepokojach nocnych widziadeł, kiedy spada na ludzi twardy sen.  Strach mnie ogarnął i drżenie, przelękły się bardzo me kości  i wiatr musnął moją twarz, zjeżył się włos na mym ciele, 16. stanął ktoś, z wyglądu nie poznałem, jakaś postać przed moimi oczami, (szmerek) szeptu)– i głos usłyszałem:  Czy śmiertelnik może być sprawiedliwszy niż Bóg, a człowiek czystszy od swego Stwórcy?" Przekład dosłowny

To bardzo interesujący i ważny fragment w Księdze Hioba, aczkolwiek niezauważalny. Zrozumienie wiadomości od ducha jest jednym z ważnych kluczy do zrozumienia Księgi Hioba.  Elifaz nie tylko jest profesorem filozofii, ale także charyzmatykiem. Ma, a może miewa, ponadnaturalne objawienia. Od kogo? Kiedy miał to widzenie, Zanim przybył do Hioba, czy którejś nocy podczas siedmiodniowego okresu milczenia.

Żeby nadać wiarygodności i dramatyzmu swoim  wypowiedziom, sugeruje, że jego przemyślenia pochodzą od nadprzyrodzonego źródła. "​​Ktoś mu je,  szepnął w tajemnicy", na ucho, w niepokojących  "widziadłach nocnych".

Elifaz relacjonuje, że podczas widzenia, ogarnął go strach i drżenie, "przelękły się bardzo me kości... wiatr musnął moją twarz, a włos zjeżył się na mym ciele." Z tej relacji wynika, że było to koszmarne doświadczenie. Czy pochodziło od Boga?

Objawienia Boże, za pośrednictwem duchowych postaci, czy też samego głosu raczej były pełne pokoju, a jeżeli już ludzie się bali, to słyszeli głos; "Nie bój się". Tak było np. w przypadku Zachariasza.

Tajemnicza postać nie uspakaja mędrca. Szeptem "na ucho", przekazuje dziwne treści, np.; "Bóg swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;"  Cała  pierwsza mowa Elifaza jest inspirowana Kimś.  A zatem pod czyim wpływem był Elifaz? Ta „sekretna” wiedza,choć zawiera elementy prawdy, prowadzi teologa Elifaza do błędnej interpretacji cierpienia Hioba, zakładając, że to cierpienie jest wynikiem grzechu lub boskiego sądu. Biorąc pod uwagę subtelne oskarżanie Hioba i fakt, że Elifaz mówi nieprawdę o Bogu, możemy uznać, że Elifaz był pod wpływem złego ducha.

Wniosek: Nie każde duchowe doświadczenie, nie każda wiedza, w tym ponadnaturalna, na temat kwestii duchowych i opinii o Bogu, pochodzi od Boga. 1 Jana 4:1: „Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są od Boga”. Ten fragment przypomina wierzącym, aby dokładnie rozeznawali, czy duchowe przesłania naprawdę pochodzą od Boga.