Hioba 18: 1-4

"Wtedy Bildad Szuachita odpowiedział i rzekł: Jak długo będziecie zastawiać pułapki na słowa? Pomyślcie, a potem przemówimy. Dlaczego zalicza się nas do bydła? Dlaczego jesteśmy uważani za nieczystych w waszych oczach? Ty, który rozdzierasz w gniewie swoją duszę – czy z powodu ciebie ma być wyludniona ziemia i skała przesunięta ze swojego miejsca" TNP

"Zatem odparł Bildad z Szuach, i rzekł: Dopókiż jeszcze urządzać wam te łowy na słowa? Rozmyślcie się, a następnie pomówim! Czemuśmy poczytywani jako bydło, uważani jako zakuci w oczach waszych? Ty, który sam się rozszarpujesz w gniewie swoim - czyż gwoli tobie wyludnioną ma być ziemia, albo usunąć się skała z miejsca swojego?" Cylkow

"Wtedy Bildad z Szuach odezwał się w te słowa: Jak długo będziecie zastawiali pułapki na słowa? Pomyślcie, a potem przemówmy.  Dlaczego jesteśmy uważani za bydło, za nieczystych w twoich oczach,  ty, który rozdzierasz się w swym gniewie? Czy z powodu ciebie ma być porzucona ziemia i skała przesunąć się ze swego miejsca?" Przekład dosłowny

„Kiedy skończysz te przemówienia?" Teraz Bildad z niecierpliwością czeka, aż Hiob przestanie mówić.

Bildad przygotowuje się do wygłoszenia drugiego przemówienia do Hioba, które skupia się głównie na losie niegodziwych, którzy nie znają Boga.  Jego celem jest przekonanie Hioba, że ​​jego cierpienie jest wynikiem ukrytego grzechu i wzywa Hioba do wyznania grzechu i pokuty. Bildad jest pewien, że cierpienie Hioba jest zgodne z zasada odpłaty dla tych, którzy buntują się przeciwko Bogu. Jego ton wypowiedzi jest nadal oskarżycielski i brakuje mu współczucia, którego Hiob potrzebuje w swoim cierpieniu.

"Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.   Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?" UBG  "I jakoż długo nie uczynicie końca tym powieściom?" Biblia Brzeska  Interesujące jest, że Bildad używa teraz liczby mnogiej.  Tak jakby Hiob obok siebie miał kogoś, kto myślał i mówił jak Hiob.  "Jak długo będziecie... pomyślcie... przemówimy..." lub "Kiedy położycie kres tym słowom... pomyślcie...uważacie nas za... w waszych oczach..."

Nie wiem na czym polega trudność z przetłumaczeniem tego fragmentu, ale zauważyłem, że tłumacze patrzą na wstęp Bildada z rożnych perspektyw;

"Kiedy wreszcie skończysz!? Pohamuj się, abyśmy i my coś powiedzieli. Dlaczego jak czworonogi mamy milczeć przy tobie? Rozdrażnienie cię opanowało." LXX

"Dokąd będziecie kłaść granice słowom? Pomyślcie i potem będziemy mówili. Dlaczego mielibyśmy uchodzić za bydło, we własnych oczach być nierozumnymi?"  Biblia Lubelska

To jest cięta riposta na to co wcześniej Hiob powiedział o przyjaciołach - oskarżycielach. "Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję." H 17:10 Pamiętamy, że Hiob nieco wcześniej zaproponował, aby zresetować tą debatę i zacząć ją od nowa, tyle, że mądrzej... to znaczy, żeby poszli po rozum do głowy.

Bildad zwraca się do dwóch pozostałych bliźnich z sąsiedztwa i pyta; "Dlaczego zalicza się nas do bydła?" Pewnie ma w pamięci odpowiedź Hioba na mowę Sofara; "Wszelako spytaj zwierząt — one cię pouczą, i ptactwa niebios — ono ci powie,  albo przyjrzyj się ziemi — ona cię pouczy, i ryby morza opowiedzą tobie."  H 12:7,8

Bildada jest tutaj niecierpliwy i oskarżycielski, ponieważ nie potrafi zrozumieć, dlaczego Hiob nadal mówi, skoro w jego umyśle przyczyna cierpienia Hioba jest jasna: Hiob musiał zgrzeszyć, a teraz nie pokutuje i gra niewinnego. Uważa, że mowa Elifaza i Sofara były zbyt powściągliwe. Ponieważ rozmowa z Hiobem nie jest łatwa, apeluje do kolegów filozofów, aby lepiej przemyśleli linię oskarżenia.

Intensywne cierpienie Hioba nie wpisuje się w jego ramy teologiczne,  a jego wypowiedzi ujawniają, jak trudno było mu zaakceptować bardziej złożoną rzeczywistość cierpienia. Dzisiejszy fragment pokazuje zranioną dumę Bildada, ponieważ czuje, że jego rady i poglądy na temat cierpienia Hioba zostały zignorowane.

Bildad wcześniej sugerował, że cierpienie Hioba było spowodowane grzechem jego dzieci H 8:4, a on sam jest niegodziwy i  bezbożny i "zapomniał Boga" H 8:13,22, a Sofar, trzeba to sobie przypomnieć,   wysnuł nawet taki wniosek, że Hiob i tak za mało cierpi; "Gdyby [Bóg] objawił tajemnice mądrości - że zasługujesz na dwa razy większą karę." H 11:6

Bildad jest przekonany, że on i inni przyjaciele oferują mu mądre rady, a odmowa Hioba, aby zwrócić uwagę na ich słowa, jest zarówno niezgodne z rozumem, nie logiczne, jak i aroganckie. Sednem złości i niezadowolenia  Bildada jest jego przekonanie, że Hiob nie akceptuje tradycyjnej mądrości "starców', że cierpienie jest zawsze wynikiem grzechu.  Bildad czuje się głęboko urażony, niesłusznie oskarżony i sprzeciwia się temu, co uważa za brak szacunku Hioba dla ich wspólnego rozumienia tego, jak "działa" Bóg.

"Czy z twojego powodu ma się zmienić porządek na ziemi lub czy skały mają zmienić położenie?" W tym wierszu Bildad  zwraca się do Hioba, krytykując go za jego intensywne, wzburzone, rozrywające duszę emocje,  i gniew z powodu cierpienia, które mają duży wpływ na jego myślenie i działanie.

Słowa Bildada  to ostra nagana, że Hiob jest nierozsądny i niepotrzebnie rozszarpuje swoją duszę wybuchami gniewu. Bildad sarkastycznie sugeruje, że skargi Hioba są takie, jakby oczekiwał, że cały porządek stworzenia zostanie zmieniony tylko po to, aby dostosować się do jego poglądów i odczuć. Oskarża Hioba o egoistyczne myślenie, że świat powinien kręcić się wokół jego osobistego bólu i cierpienia. Hiobie! nie jesteś pępkiem świata.

Bildada stracił cierpliwość do Hioba, a jego mowa pokazuje, głównym zmartwieniem Bildada jest obrona jego teologicznego punktu widzenia, a nie pocieszenie przyjaciela.

Już wcześniej Elifaz sugerował, że emocjonalne wybuchy Hioba są nie tylko błędne, ale i grzeszne, a  Hiob przekroczył granicę, pozwalając, aby jego gniew i frustracja przelały się na jego relację z Bogiem. "Czemuż cię tak uniosło serce twoje, i czemu tak łypiesz oczyma swoimi." H 15:12

*

Bildad zarzuca Hiobowi, że się szarpie w gniewie, miota się w swoim gniewie na swe cierpienia. W tej mowie czyni wyraźną aluzję do obecnego stanu  Hioba, stawiając go tym samym na równi ze złoczyńcą, człowiekiem bezbożnym i niegodziwym.