Hioba 28: 18-21

"Korali i kryształu górskiego nie warto wspominać, a cenność mądrości przewyższa perły [rubiny].  Nie dorówna jej topaz z Kusz, nie można jej kupić nawet za czyste złoto. Skąd więc pochodzi ta mądrość? I gdzie jest to miejsce zrozumienia? Lecz została zakryta przed oczami wszystkich żyjących i zatajona została przed ptactwem niebios." TNP

"O perłach i krysztale nie wspomnieć przy niej, a naszyjnik mądrości droższy niż z korali. Nie zrówna jej topaz etjopski, najszczersze złoto nie zrównoważy jej. Mądrość tedy zkąd ona przychodzi, a gdzież miejsce poznania? Zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, a przed ptactwem nieba utajona." Cylkow

"Korali i kryształów nie warto wspominać – nabycie mądrości przewyższa perły. Nie równa się z nią topaz etiopski, nie da się za nią odważyć (nawet) czystego złota. Mądrość zatem – skąd ona pochodzi? I gdzie jest siedziba rozumu? Zasłonięta jest przed oczami wszystkich żyjących i zakryta przed ptactwem niebios." Przekład dosłowny


Autor tego fragmentu kontynuuje myśl i podkreśla niezrównaną wartość mądrości, mówiąc, że cenne przedmioty, takie jak koral, jaspis, a nawet rubiny, nie dorównują jej. Wartość mądrości jest tak wysoka, że nawet te rzadkie i cenne klejnoty „nie są nawet godne wzmianki” obok niej. Mądrości nie można mierzyć standardami ziemskiego bogactwa ani piękna. Chociaż ludzie cenią kamienie szlachetne, wciąż brakuje im prawdziwego skarbu mądrości, który oferuje wgląd i wskazówki jak żyć, jakie podejmować decyzje. Zrozumienie świata i sensu istnienia, właściwy światopogląd może dać tylko Bóg udzielając daru mądrości.

Rubiny, ze swoją żywą czerwienią, były uważane za jedne z najcenniejszych kamieni, cenione przez rodzinę królewską i często wykorzystywane w koronach i biżuterii. opisującym koral i jaspis jako „niegodne wzmianki”. Jaspis jest dość powszechny i stosunkowo tani. Bardziej odpowiednim tutaj kamieniem szlachetnym byłby rubin. Kamienie te mogą osiągać bardzo wysokie ceny, nawet przekraczające 1 milion dolarów za karat dla najwyższej jakości rubinów. Stwierdzenie, że „cena mądrości przewyższa rubiny”, podkreśla, jak dalece mądrość przewyższa nawet najcenniejsze ziemskie skarby. Odrzucając te cenne klejnoty jako niewarte nawet porównania, autor używa kontrastu, aby pokazać wartość mądrości, zwracając uwagę czytelnika na jej wyjątkową i bezcenną naturę.

W Księdze Przysłów 3:15 czytamy, że mądrość; „Jest cenniejsza niż rubiny, i nic, czego pożądasz, nie może się z nią równać”. Autor Psalmu 119:127 dodaje; „Bo miłuję Twoje przykazania bardziej niż złoto, bardziej niż czyste złoto”.

Dalej autor tego poematu o mądrości mówi, że żaden skarb ziemi, nawet rzadki i cenny topaz z Kusz, nie może równać się z wartością mądrości. Kusz, prawdopodobnie region w Afryce lub w jej pobliżu znany z drogocennych kamieni, wydobywał topaz, który był wysoko ceniony. Ale nawet ten kamień szlachetny, wraz z najczystszym złotem, nie może równać się wartości mądrości. Topaz jest bardzo ceniony w jubilerstwie. Topaz wnosi świeżości do współczesnych projektów biżuterii. Jego nazwa pochodzi od starogreckiego „topazios” co znaczy poszukiwać, a to dlatego, że od dawna, bo od czasu starożytnych był poszukiwanym i pożądanym kamieniem. Jego cena od 5000 do 10000 za kamyk do pierścionka.

Ten fragment podkreśla, że mądrość, dar od Boga, jest bezcenna ani materialna. Prawdziwa mądrość jest wyjątkowa i nie można jej zdobyć ludzkimi zasobami ani wysiłkiem – jest dostępna jedynie poprzez relację z Bogiem.

Księgi Mądrościowe ukazują perły, jaspis, rubiny, kwarc, topaz i złoto jako najlepsze, co świat może zaoferować, ale jednocześnie podkreśla, że nawet te drogocenne surowce nie dorównują mądrości.

„Błogosławiony ten, kto znalazł mądrość, ten, kto nabył rozsądek, bo jest pożyteczniejsza niż srebro i lepszy zysk niż złoto. Jest cenniejsza niż rubiny, i nic, czego pragniesz, nie może się z nią równać”. Księga Przysłów 3:13-15; „Prawo z ust Twoich jest dla mnie cenniejsze niż tysiące sztuk srebra i złota”. Psalm 119:72

Autor ponawia pytanie z H 28:12; „Skąd więc pochodzi mądrość? Gdzie mieszka rozum?” . To pytanie podkreśla wniosek, że mądrość i rozum nie są czymś, co możemy po prostu znaleźć, kupić lub wytworzyć. Istnieją one poza ludzkim zasięgiem. To ponowione pytanie podkreśla, że prawdziwa mądrość – ta, która nadaje sens, cel i wgląd w nasze życie – nie pochodzi z żadnego ziemskiego źródła, ale jest czymś, co może objawić tylko Bóg. Ludzie mogą osiągnąć wielkie rzeczy, stać się multimilionerami, ale prawdziwego zrozumienia życia, celu i moralności musimy szukać u Boga.

Pytania stawiane w tym rozdziale zachęcają czytelników do refleksji nad naturą mądrości. Używając słów „gdzie” i „zamieszkać”, autor uosabia mądrość jako coś o określonym miejscu lub pochodzeniu, podkreślając jej tajemniczość i nieziemski charakter. Ta struktura tworzy poczucie tęsknoty i dążenia, podkreślając, że mądrość nie jest po prostu kolejnym zasobem, który można znaleźć, czy kupić, ale czymś świętym, skarbem wymagającym boskiego objawienia.

„Pan bowiem daje mądrość, z Jego ust pochodzi wiedza i rozum”.
Księga Przysłów 2:6

Autor ponownie (H 28:7 i 21) opisuje mądrość jako ukrytą i niedostępną dla wszystkich istot żywych, nawet dla ptaków, które szybują w powietrzu i które mają "sokoli" wzrok. Ten obraz podkreśla, że mądrość nie jest czymś, co można zobaczyć lub pojąć ludzkim lub zwierzęcym wzrokiem. To skarb, który pozostaje ukryty, poza zasięgiem żadnego ziemskiego stworzenia. Te dwa wersety podkreślają, że choć mądrość jest prawdziwa i cenna, nie można jej uzyskać poprzez ludzkie odkrycia ani naturalny instynkt. Prawdziwą mądrość posiada i w pełni rozumie tylko Bóg.

W starożytności ludzie postrzegali ptaki jako symbole wolności i percepcji, ponieważ mogły wznosić się wysoko nad ziemią. Ich punkt widzenia dawał im wgląd do miejsc niedostępnych dla ludzi. Wzmianka o ptakach na niebie sugeruje, że nawet z szerszej perspektywy stworzenia te nie są w stanie zlokalizować ani zrozumieć mądrości. Prawdziwą wolność daje człowiekowi tylko mądrość od Boga.

Autor dzisiejszego fragmentu używa pięknego języka poetyckiego, aby zilustrować ukrytą naturę mądrości. Stwierdzając, że mądrość jest „ukryta przed oczami wszystkiego, co żyje” i „ukryta nawet przed ptakami na niebie”, uosabia mądrość jako skarb celowo ukryty przed wzrokiem. Tworzy to poczucie tajemniczości i świętości wokół mądrości, podkreślając jej wyłączność jako daru, którego może udzielić tylko Bóg.