Hioba 36: 17-21

"Lecz ty jesteś pełen niegodziwego sądu, sąd i prawo cię powstrzymają. Tak, aby gniew nie nęcił cię do szyderstwa i wielki okup cię nie zwiódł. Czy ułoży ci to wszystko twoje bogactwo? Nie w ucisku! Nie pomogą też ci wszystkie wysiłki mocy. Nie tęsknij za nocą, by usuwać ludzi z ich miejsc. Strzeż się, abyś nie zwracał się ku nieprawości, gdyż to jednak ją wybrałeś niż utrapienie." TNP

"Tyś jednak sądem niegodziwego się przejął, a przeto sąd i wyrok mocno cię trzymają. ₁₈ Gdy tedy żar nadchodzi, niechaj cię nie skusi nadmiarem swoim, a wielkość okupu niechaj cię nie uwiedzie. Czyżby cenić miał bogactwa twoje? Nie znaczą Mu nic, ani złoto ani żadna moc mienia. ₂₀ Nie pożądaj owej nocy, która całe narody ma z miejsca swego unieść. Strzeż się, abyś się nie zwracał ku niecności, boś sobie ją wybrał, bardziej niż niedolę." Cylkow

"Lecz sądu bezbożnego jesteś pełny, (więc) sąd i słuszność (cię) pochwycą. Tak, oby cię gniew nie nęcił do klaskania i wielki okup cię nie ośmielał! Czy ułoży (ci wszystko) twa obfitość? Nie w ucisku! Ani (nie pomoże) cała potęga bogactwa! Nie tęsknij za nocą, by usuwać ludzi z ich miejsc!  Uważaj, abyś nie zwracał się ku niegodziwości, gdyż ją wybrałeś zamiast niedoli." Przekład dosłowny

 

Myślę, że pierwszy wiersz naszego fragmentu lepiej oddają niektóre angielskie tłumaczenia Biblii; „Lecz teraz ciąży na tobie sąd należny bezbożnym; sąd i sprawiedliwość cię ogarnęły."

Elihu mówi Hiobowi, że doświadcza sądu podobnego do tego, który należy się bezbożnym. Elihu postrzega intensywne cierpienie Hioba jako rodzaj konsekwencji, których nie może zignorować. Mówi, że Hiob, pomimo zapewnień o swojej niewinności, zdaje się doświadczać trudności, które często wiążą się z sądem Bożym. Jednakże Elihu nie chce tu potępić Hioba jako człowieka bezbożnego, lecz skłonić go do zastanowienia się, czy jego cierpienie może służyć jakiemuś celowi, takiemu jak naprawa czegoś czy duchowy wzrost (mimo wszystko). Chce, aby Hiob uznał, że nawet w trudnych chwilach Boża sprawiedliwość działa i może przynieść jasność umysłu, pokorę i głębszą więź z Bogiem i lepsze zrozumienie Jego działania w jego życiu.

Doradca Hioba, Elihu stara się również uświadomić jemu, że ponosi on odpowiedzialność za sąd należny niegodziwcom, a boska sprawiedliwość aktywnie i nieuchronnie go dosięga. Elihu argumentuje, że przyjmując sposób myślenia niegodziwych, Hiob w istocie ściągnął na siebie karę przeznaczoną dla niegodziwych i musi teraz ponieść konsekwencje.

Elihu na ogół dobrze prawi, ale wydaje się, że i on czasami zgaduje, ponieważ nie wie co tak naprawdę dzieje się poza kulisami tej sceny. Co ta smutna historia Hioba ma wspólnego z Boża sprawiedliwością, sądem niegodziwych? Kolejny werset rodzi podobne pytania; "Strzeż się, żeby cię nikt nie zwabił bogactwem; nie daj się zwieść hojnym łapówkom." O co chodzi Elihu ? Może o to, że osąd Hioba co do Boga jest niesprawiedliwy i niezgodny z rzeczywistością? Septuaginta LXX ucina  wiersz 17 w ten sposób; "Nie zabraknie wyroku sprawiedliwym." Rozbieżność tłumaczeń jeszcze bardziej utrudnia prawidłowe zrozumienie przesłania z tej części mowy Elihu.

Elihu ostrzega Hioba, może bardziej nas czytelników abyśmy nie dali się zwieść pokusie bogactwa ani przyjęcia łapówki. Zachęca Hioba, aby strzegł swego serca przed wszystkim, co mogłoby odwieść go od zaufania Bogu. Elihu zdaje się ostrzegać przed pokusą polegania na bogactwie, władzy lub jakimkolwiek materialnym zabezpieczeniu zamiast polegania na Bogu. Wspomniana przez niego „hojna łapówka” symbolizuje pokusę poświęcenia wiary i uczciwości dla doczesnego zysku lub wygody. Ostrzeżenie Elihu jest aktualne, ponieważ zdaje on sobie sprawę, że w chwilach cierpienia lub rozpaczy ludzie mogą łatwiej ulec wpływom rzeczy, które wydają się oferować natychmiastową ucieczkę. Jednak zwrócenie się ku czemuś innemu niż Bóg w poszukiwaniu ulgi może prowadzić do duchowej pustki, rozproszenia uwagi i oddalenia się od Boga.

 Elihu stawia zaufanie Bogu ponad ziemskie bezpieczeństwo. Bogactwo i komfort materialny mogą czasami dawać fałszywe poczucie bezpieczeństwa i niezależności, kusząc nas do pokładania większego zaufania w rzeczach niż w samym Bogu. przypomina nam, że to Boże prowadzenie, a nie bogactwo czy chwilowe przyjemności, jest prawdziwym fundamentem spełnionego i bezpiecznego życia.

„Kto ufa swojemu bogactwu, upadnie, lecz sprawiedliwi rozkwitną jak zielony liść.” Księga Przysłów 11:28

Czy twoje bogactwo i wszystkie twoje wielkie wysiłki podtrzymają cię, 
abyś nie popadł w udrękę?

Elihu zadaje Hiobowi, a możne bardziej nam, dające sporo do myślenia  pytanie retoryczne: czy bogactwo lub wysiłki mogą nas uchronić przed trudnościami, z którymi się zmagamy? Przesłanie Elihu jest jasne – żadne bogactwo, siła ani ludzki wysiłek nie wystarczą, aby zapobiec cierpieniu lub zagwarantować bezpieczeństwo w życiu. Podkreśla, że ​​żadne ziemskie dobra ani osiągnięcia nie mogą prawdziwie uchronić człowieka przed próbami życiowymi. Słowa Elihu przypominają, że nasze zasoby ludzkie są ograniczone. Pieniądze, władza, ubezpieczenie czy wpływy mogą zapewnić chwilową pociechę i bezpieczeństwo, ale nie dadzą nam głębokiego spokoju i siły, których potrzebujemy, aby stawić czoła najtrudniejszym wyzwaniom życiowym. Prawdziwe bezpieczeństwo i nadzieja płyną z zaufania Bogu, a nie naszym posiadłościom czy umiejętnościom

Ludzka siła i bogactwo są niewystarczające bez Boga. Słowa Elihu przypominają, że tylko Bóg może zapewnić trwałe bezpieczeństwo, siłę i pokój. Dobra materialne i osobiste osiągnięcia mogą przynieść chwilową pociechę, ale nie zaspokoją naszych najgłębszych potrzeb ani nie ochronią nas przed niepewnością życia. Słowa Elihu zachęcają nas wierzących czytelników tej Księgi do pokładania ufności w Bogu, a nie w ziemskim bezpieczeństwie. Przypomina nam, że Bóg jest naszym ostatecznym źródłem pomocy i nadziei, zwłaszcza w trudnych chwilach.

„Ci, którzy ufają swemu bogactwu i chlubią się swym wielkim bogactwem, nie mogą odkupić życia drugiego ani dać Bogu okupu za siebie.” Psalm 49:6-7; „Bogactwo nic nie znaczy w dzień gniewu, lecz sprawiedliwość wybawia od śmierci”. Księga Przysłów 11:4

Mamy kolejny wiersz [20], który nastręcza kłopot tłumaczom; 

Nie tęsknij za nocą, aby wyciągać [wypędzać] ludzi z ich domów. NIV
Nie tęsknij za nocą, by usuwać ludzi z ich miejsc TNP
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca. UBG
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje. BG
Nie tęsknij za nocą, aby ludzi usuwać z ich miejsc zamieszkania! EIB
Nie tęsknij za nocą, w której ludy zwalczają się wzajemnie PAU
Nie pragnij usilnie nocy, w której jedne narody ustępują drugim. BL 
Nie wzdychaj, by noc nadeszła, która ziemi zabrała już wiele narodów. BW-P
Nie pożądaj nocy, gdy ludzie giną na swoim miejscu. KJV

A teraz spróbujemy  odpowiedzieć na pytanie co te słowa mają wspólnego z Hiobem i co Elihu miał tutaj na myśli? Nie jest to łatwe zadanie. Prawda?

Blisko mi do tej myśli: Elihu ostrzega: „Nie tęsknij za nocą”. W Biblii „noc” często oznacza ciemność, niepewność lub niebezpieczeństwo. Słowa Elihu są przestrogą przed pragnieniem ucieczki od trudności i niedoli życiowych w ciemność lub rozpacz. Tymi ludźmi mogą być zamieszkane w naszym życiu trudności i cierpienie. „Noc” może tutaj symbolizować również czas rozrachunku lub sądu, a Elihu ostrzega przed pragnieniem jej by nadeszła przedwcześnie. Przesłanie Elihu dla Hioba jest następujące: nawet w cierpieniu nie uciekaj w czarną rozpacz ani nie pragnij uwolnienia od życia. Zamiast tego postrzegaj trudności jako okres, w którym Boże zamysły wciąż działają. Zachęca Hioba, aby unikał pokusy, by pozwolić ciemności i beznadziei przejęły nad nim kontrolę, przypominając mu, że Bóg ma większe plany wykraczające poza jego obecny ból.

Elihu wzywa Hioba, aby uznał, że cierpienie jest naturalną częścią życia i że próba ucieczki przed nim lub kwestionowanie motywów Boga jest bezcelowa. Werset podkreśla daremność szukania schronienia w ciemności, uwypuklając ideę, że ludzie nie mogą uciec od swoich problemów, po prostu pragnąc nadejścia nocy. Zamiast tego powinni wierzyć w Boży plan i znosić cierpienie z cierpliwością i zaufaniem. Elihu ostrzega Hioba przed pragnieniem śmierci jako przedwczesnej ucieczki od cierpienia, nawołując do zaufania Bożemu czasowi i sprawiedliwości, a nie przedwczesnemu końcowi prób życiowych.

Strzeż się, byś nie zwrócił się ku złu, 
które, jak się zdaje, 
wolisz od udręki. 

Elihu ostrzega Hioba, aby unikał grzesznych i niewłaściwych  reakcji na swoje cierpienie. Słowa Elihu sugerują, że Hiob może być kuszony, by reagować na swój ból w sposób niezgodny z zaufaniem Bogu. Wcześniej stwierdził, że Hiob gdy pojawiło się cierpienie zaczął grzeszyć. Zauważ, że i teraz Elihu używa czasu przeszłego; "gdyż to jednak ją [nieprawość, to zło] wybrałeś niż utrapienie." To dość mocne, wyraziste stwierdzenie. Wzywa on Hioba do ostrożności, podkreślając, że wybór zła, złych myśli, słów, niewłaściwych reakcji w odpowiedzi na trudności może prowadzić do jeszcze większego niebezpieczeństwa duchowego. 

Rada Elihu jest prosta: cierpienie może zbliżyć ludzi do Boga, ale jeśli zdecydują się działać pod wpływem goryczy lub gniewu, ryzykują odwrócenie się od Niego. Ten werset odzwierciedla rzeczywistość, że w chwilach intensywnego bólu lub trudności ludzie mogą być kuszeni, by zwrócić się ku negatywnym zachowaniom, wątpiąc w Bożą dobroć lub szukając pocieszenia w rzeczach, które ostatecznie prowadzą, zwracają nas ku złemu. Rada Elihu udzielona Hiobowi jest ponadczasowa, zachęcając go – i nas – do pozostania wiernym Bożym drogom, nawet gdy życie wydaje się przytłaczające.

"Uważaj, byś nie zwracał się w stronę grzechu, w przeciwnym razie sam będziesz winien swojego nieszczęścia." 

Przesłanie Elihu w tym wersecie jest jasne i bezpośrednie. Fraza „zwracając się ku złu” podkreśla pokusę reagowania na trudności w sposób, który może być szkodliwy dla życia duchowego, podczas gdy kontrast z „cierpieniem” sugeruje, że Elihu postrzega cierpienie jako lepszą alternatywę dla grzechu zwrócenia się ku złemu. Słowa „które zdajesz się preferować nad cierpienie” sugerują, że Hiob, a być może wszyscy ludzie w chwilach cierpienia, mogą być kuszeni, by szukać ucieczki lub ulgi w sposób sprzeczny z ich wiarą. Ton Elihu jest poważny, ale  i pełen współczucia i troski o Hioba. Zachęca Hioba do pozostania wiernym, ostrzegając, że wybór grzechu zamiast wytrwałości może prowadzić do większego rozgoryczenia. 

„Ci więc, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, niech się oddają wiernemu Stwórcy i dobrze czynią”.1 Piotra 4:19; „Błogosławiony, kto wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana." Jakuba 1:12