Hioba 40: 6-9

"Wtedy JHWH odpowiedział Hiobowi spośród wichru i rzekł: Przepasz teraz swoje biodra jak mężczyzna; będę cię pytał, a ty mnie poucz. Czy rzeczywiście chcesz podważać mój sąd? Czy potępisz mnie, aby usprawiedliwić samego siebie? Czy masz ramię jak Bóg? I możesz zagrzmieć głosem jak On?" TNP

"Tedy odpowiedział Wiekuisty Ijobowi z pośród orkanu, i rzekł: Przepasz jako mąż biodra swoje, a zapytam się ciebie, abyś mi sprawę zdał! Czyż rzeczywiście chcesz prawo Moje w niwecz obrócić, obwinić Mnie, abyś się sam usprawiedliwił? Masz li ramię jako Bóg? Możesz li jak On zagrzmieć głosem twoim" Cylkow

"Wtedy JAHWE odpowiedział Jobowi spośród burzy tymi słowy:Przepasz jak mężczyzna swoje biodra. Będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz! Czy rzeczywiście chcesz podważać mój sąd, pomawiać Mnie, by wykazać swą rację? Czy masz takie ramię jak Bóg i możesz głosem zagrzmieć jak On?" Przekład dosłowny

Pamiętamy jak Hiob czynił sporo zarzutów wobec Pana Boga. Bóg na nie nie odpowiada, w rozdziale 38 i 39 zadaje Hiobowi retoryczne  pytania, które mają skłonić Hioba do refleksji, że wszystko, absolutnie wszystko, przyroda ożywiona i "ożywiona" jest w ręku Boga. Teraz Pan Bóg stawia Hioba do pionu i czyni mu zarzuty. Bóg odwraca uwagę Hioba od cierpienia, bólu i rozgoryczenia, skupiając ją na swojej mocy, sprawiedliwości i mądrości. Przedstawia Hiobowi obraz Boga stwórcy wszechrzeczy, który podtrzymuje świat "mocą swojego słowa", którego działanie wykracza poza wszelkie ludzkie zrozumienia.

Pan Bóg przemawia do Hioba bezpośrednio „z burzy”. To drugi raz w tej historii, kiedy Bóg przemawia do Hioba pośród potężnych wichrów. Burza symbolizuje budzącą podziw obecność i autorytet Boga, pokazując, że Bóg jest blisko Hioba, a jednocześnie o wiele potężniejszy, niż Hiob mógł sobie wyobrazić. Obecność Boga w burzy podkreśla powagę rozmowy oraz ogrom Bożej mądrości i mocy. Ten moment jest znaczący, ponieważ Hiob szukał odpowiedzi, a teraz Bóg ma objawić Hiobowi prawdy, których potrzebował, choć niekoniecznie w sposób, jakiego Hiob oczekiwał. Burza odzwierciedla moc Boga, ale jest również znakiem Jego troski i uwagi. Bóg nie jest milczący ani odległy. Przeciwnie, zbliża się do Hioba i rozmawia z nim, angażując się w jego ból, pytania i wątpliwości. W ten sposób Bóg uczy Hioba – i nas – że nawet w życiowych burzach On jest obecny, a Jego mądrość wykracza daleko poza nasze zrozumienie.

W Księdze Wyjścia 19:16-19 czytamy o tym, że na górze Synaj Bóg objawia się Izraelitom poprzez grzmoty, błyskawice i gęsty obłok. Scena ta odzwierciedla poczucie czci i bojaźni, które otaczają obecność Boga. „Głos Pana rozbrzmiewa nad wodami… Głos Pana jest potężny, głos Pana jest dostojny”. Psalm 29:3-4 Ten fragment Psalmu również podkreśla autorytet i moc Boga, podobnie jak burza w Księdze Hioba. „Pan jest nieskory do gniewu, lecz potężny w mocy; Pan nie pozostawi bezkarnego. W wichrze i burzy Jego droga”. Księga Nahuma 1:3

Przygotuj się jak mężczyzna; 
będę cię pytał, a ty mi odpowiesz...

Po tym, jak Hiob zakwestionował Bożą sprawiedliwość i szukał zrozumienia dla swojego cierpienia, Bóg odwraca sytuację, mówiąc Hiobowi, aby „przygotował się jak mężczyzna”, ponieważ On, Bóg, teraz zada pytania. To sformułowanie „przygotuj się jak mężczyzna” jest instrukcją dla Hioba, aby przygotował się psychicznie i emocjonalnie. Zamiast odpowiadać na pytania Hioba wyjaśnieniami lub pocieszeniem, Bóg zaprasza Hioba do głębszego zrozumienia Jego mądrości i autorytetu. Ton Boga jest tu stanowczy, ale celowy. Jego celem nie jest zastraszenie Hioba, ale poszerzenie jego perspektywy. Pan Bóg wie, że pytania Hioba pochodzą z jego ograniczonej perspektywy, dlatego wzywa Hioba, aby rozważył rzeczy wykraczające poza jego zrozumienie. Te słowa stanowią początek serii retorycznych pytań, które Bóg zadaje Hiobowi, podkreślając ogrom Jego stworzenia i mądrości oraz pomagając Hiobowi dostrzec swoje miejsce w Bożym planie.

Hiob, prawy człowiek, doświadczył skrajnego cierpienia bez wyraźnej przyczyny, co prowadziło go i jego przyjaciół - oskarżycieli do zastanowienia się, dlaczego dobry Bóg dopuszcza taki "niesprawiedliwy" ból. Przyjaciele Hioba wierzą, że jego cierpienie musi wynikać z grzechu, ale Hiob utrzymuje swoją niewinność i szuka odpowiedzi u Boga. Czyni Bogu dość poważne zarzuty. Kiedy Bóg w końcu przemówił, nie wyjaśnił przyczyn cierpienia; zamiast tego objawił swoją niezrównaną mądrość, pokazując, że Jego drogi wykraczają poza ludzkie pojmowanie. 

W starożytności mężczyźni nosili długie szaty, które należało podciągnąć i przewiązać pasem przed podjęciem pracy fizycznej lub bitwy. Ten obraz „przepasania” oznacza gotowość. Używając tej metafory, Bóg żąda, aby Hiob zwrócił się do Niego z odwagą i pokorą, uznając własne ograniczenia i przygotowując się na otrzymanie odpowiedzi, której szuka.

Fraza „przygotuj się jak mężczyzna” ma w sobie poczucie przygotowania i powagi, jakby Bóg wzywał Hioba do przygotowania się do czegoś wykraczającego poza zwykłą rozmowę. Ten wstęp przygotowuje grunt pod serię pytań, które Bóg zadaje Hiobowi – pytań, które ujawniają ogromną różnicę między mądrością ludzką a boską. Ton jest pełen autorytetu, mający na celu przeniesienie uwagi Hioba z jego własnej sytuacji na szerszy obraz Bożej mocy i porządku twórczego.

Pan Bóg kontynuuje swoją odpowiedź udzieloną Hiobowi, kwestionując sposób, w jaki Hiob podważał Bożą sprawiedliwość. Po doświadczeniu ogromnego cierpienia Hiob pytał, dlaczego dobry Bóg dopuszcza taki ból, że się skierował przeciwko niemu, poluje na niego jak na łowną zwierzynę i ciska w niego swoje strzały.  Pytania Hioba były zrozumiałe, ale w poszukiwaniu odpowiedzi zaczął kwestionować Bożą sprawiedliwość i czynić Bogu mocne zarzuty.  Tutaj Bóg koryguje perspektywę Hioba, pytając, czy „zdyskredytowałby” podważy Bożą sprawiedliwość, czy „potępiłby” Go, aby bronić własnej niewinności. Słowa Boga nie umniejszają cierpienia Hioba ani nie sugerują, że jego pytania były niestosowne. Nie krytykuje Hioba, zamiast tego Bóg pomaga Hiobowi dostrzec granice ludzkiego pojmowania Bożej sprawiedliwości. Pytanie Boga przypomina Hiobowi, że choć jego cierpienie może wydawać się niesprawiedliwe, nie oznacza to, że charakter lub drogi Boga są wadliwe. Bóg delikatnie pokazuje Hiobowi, że Jego sprawiedliwość jest większa i bardziej złożona niż ludzkie wyobrażenia o sprawiedliwości. Ten werset zachęca Hioba – i nas – do refleksji, że nawet jeśli nie rozumiemy dróg Boga, możemy ufać, że Jego sprawiedliwość jest niezmienna i doskonała. Doświadczenie Hioba uczy nas, że choć nie zawsze rozumiemy, dlaczego napotykamy trudności, możemy ufać, że Boże zamysły są zawsze dobre.

Pytanie retoryczne, w którym Bóg pyta Hioba: „Czyż możesz unieważnić mój wyrok? Czy potępisz mnie, aby się usprawiedliwić?”. Oznacza to, że ludzkie zrozumienie nie wystarcza, by osądzić Bożą sprawiedliwość i suwerenność, i podważa pogląd, że ludzie mogą twierdzić, że są sprawiedliwi, kosztem zdyskredytowania czy korygowania Boga. Werset wzywa do pokory, zaufania Bożej mądrości i uznania, że ​​Boże drogi są wyższe niż ludzkie.

Pytając, czy Hiob ma „ramię jak Bóg”, czy głos, który może „grzmieć”, Pan Bóg podkreśla swoją niezrównaną siłę i autorytet. „Ramię” jest tu symbolem mocy, a „grzmot” reprezentuje głos, który rozkazuje całemu stworzeniu. Innymi słowy, Bóg pomaga Hiobowi dostrzec wielkość swojej mocy i granice ludzkiego pojmowania. To pytanie podważa perspektywę Hioba, pokazując mu, że tylko Bóg posiada taką moc i autorytet. W swoim cierpieniu Hiob kwestionował Bożą sprawiedliwość i sposób działania, ale tutaj Bóg daje mu szerszą perspektywę, przypominając Hiobowi, że Jego mądrość i moc wykraczają poza ludzkie pojmowanie. Hiob uczy się, że siła i autorytet Boga są nie tylko nieporównywalne, ale stanowią fundament wszystkiego, co Hiob widzi i wie.

„Kto zmierzył wody garścią swoją… Któż zgłębi Ducha Pańskiego?” Izajasz 40:12-14;  „Głos Pana rozbrzmiewa nad wodami, Bóg chwały zagrzmi”.  Psalm 29:3-4