Hioba 11: 13-16

"Jeśli ty przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do Niego swoje dłonie;  Jeśli nieprawość jest na twojej ręce, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich namiotach.  Wtedy z pewnością podniesiesz swoje oblicze bez skazy, będziesz stał mocno i nie będziesz się bał.  Wtedy ty też zapomnisz o swojej udręce i wspomnisz o niej tak jak o wodach, które przepłynęły." TNP

"Jeśli przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do Niego ręce twoje.  Jeśli mianowicie nieprawość w ręce twojej, usuń ją, a niedopuszczaj, aby zamieszkała krzywda w namiocie twoim. Wtedy podniesiesz oblicze twe wolne od zmazy, a staniesz silnie, a nie będziesz się obawiał. Tak, wtedy zapomnisz o utrapieniu, i niby o powodzi, która przeminęła, pomyślisz o niem." Cylkow

 "Jeśli ty przygotujesz swe serce i wyciągniesz do Niego dłonie –  jeśli nieprawość jest w twych rękach, oddal ją, i nie pozwól mieszkać w twych namiotach bezprawiu –  wtedy rzeczywiście będziesz mógł podnieść swe oblicze ze splamienia, będziesz mocny i nie będziesz się bał.  Wtedy też zapomnisz o udręce, wspomnisz o niej jak o wodach, które przepłynęły," Przekład dosłowny

Sofar namawia Hioba, aby ten zwrócił się do Boga ze szczerym sercem. Czy Hiob nie jest szczery przed Bogiem?  Sofar uważa, że Hiob ściemnia, jest przekonany, że cierpienie Hioba jest wynikiem niewyznanego grzechu lub pychy i sugeruje, że uzdrowienie i przywrócenie błogosławieństwa Hiobowi może nastąpić tylko wtedy, gdy Hiob naprawdę nawróci się do Boga, szczerze zwróci się do Niego, z wyciągniętymi rękami prosząc o miłosierdzie i przebaczenie.

W starożytności  czynność wyciągnięcia rąk do Boga był powszechnym gestem modlitwy, poddania się i zależności od boskiej pomocy. Ludzie podnosili ręce do Boga w akcie poddania się, symbolizując potrzebę interwencji i przewodnictwa Boga.

Sofar w swojej mowie oskarża Hioba o: nieszczerość przed Bogiem, pychę i nieskruszone, nieprzygotowane serce, bezrozumną paplaninę, próżność, nieprawość, niegodziwość,

Biblia zachęca ludzi do szukania Boga; „Będziecie mnie szukać i znajdziecie, gdy będziecie mnie szukać całym swoim sercem”. Księga Jeremiasza 29:13

Sofar mówi jak Słowo Boże, jednak robi dokładnie to samo co Elifaz i Bildad, cytuje pewne teologiczne prawdy  w niewłaściwym kontekście i miejscu. Tym samym prawdy te stają się, choć na pozór "biblijne" nieprawdą o Bogu i o Hiobie.

„Jeśli odrzucisz grzech, który jest w twojej ręce, i nie pozwolisz, aby zło zamieszkało w twoim namiocie”,

Fraza „odrzuć grzech, który jest w twojej ręce” sugeruje natychmiastowe i aktywne odwrócenie się od grzesznych czynów. „Niech żadne zło nie mieszka w twoim namiocie” odnosi się do szerszego oczyszczenia całego domu lub życia, zapewniając, że nie ma w nim żadnego złego postępowania. Język Sofara jest bezpośredni i stanowczy, odzwierciedlając jego przekonanie, że Hiob trzyma się jakiegoś ukrytego grzechu. Powtarzanie idei, że grzech musi zostać usunięty zarówno z jednostki (ręki), jak i z domu (namiotu), podkreśla potrzebę gruntownej pokuty. 

„Obmyjcie się i oczyśćcie. Usuńcie wasze złe uczynki sprzed mojego oblicza; przestańcie czynić zło”. Izajasz 1:16

Jeśli... Jeśli... Jeśli...

Jeśli ty będziesz szukał..., jeśli ty będziesz błagał..., jeśli ty będziesz czysty... jeśli ty będziesz prawy... H 8:5,6

Nieco wcześniej Bildad powiedział; "A choćby twój początek był niewielki, to jednak twój koniec bardzo się rozrośnie." Gdyby wyrwać te słowa z kontekstu to byłoby to wielkie pocieszenie i wsparcie dla Hioba. Tylko, że w wypowiedziach Bildada, nawet między wierszami jest spójnik określające warunek, od którego spełnienia zależy to, o czym jest mowa.   Jeśli... Jeśli... Jeśli...

Sofar prorokuje Hiobowi przyszłość, w której to, po nawróceniu, nie będzie już miał poczucia winy ani lęku przed sądem. Sofar mówi Hiobowi, że jeśli się nawróci i odwróci od jakiegokolwiek grzechu w swoim życiu, będzie mógł stanąć przed Bogiem z ufnością i pokojem. Będzie mógł wreszcie podnieść do góry swoją głowę, a jego twarz tak jak marzy, wypogodzi się. H 9:28; 10:20

Jeśli... Hiob, wyzna swój skrywany grzech,  nawróci i szczerze zwróci się do Boga..... to na pewno zapomni o swoim utrapieniu, wspominając je jak wody, które minęły.

Sofar pozostawia Hioba z poczuciem winy...