Pytania Hioba

Job zadał blisko 100 pytań.  Wiele z tych pytań może być, lub jest naszymi pytaniami.

W tym miejscu wypiszę wszystkie pytania, jakie zadał Job.

Odwaga Hioba do zadawania pytań i szukania zrozumienia u Boga jest godna naśladowania. Pytania Hioba pokazują nam, że wiara nie polega na unikaniu trudnych pytań lub ślepym akceptowaniu wszystkiego bez zastanowienia. Zamiast tego trzeba zaufać Bogu na tyle, aby przedstawić Mu nasze zmagania i wątpliwości, nawet jeśli nie wiemy, jak dalej potoczą się sprawy.


Dlaczego nie umarłem już w łonie, nie wyszedłem z łona – i nie zginąłem?  3:11

Czemu przyjęły mnie kolana?  3:11

I dlaczego przyjęły mnie piersi – abym ssał? 3:12

Czemu nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, które nie widziały światła? 3:16

Czemu nędznemu dane jest światło, a życie tym, którzy są rozgoryczeni na duszy;  Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a ta nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;  Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują? 3:20-22

Czemu dane jest światło człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył? 3:32

Czy dziki osioł rży, gdy ma trawę, albo czy wół ryczy nad swą paszą?  Czy można jeść [mdłą] papkę bez soli? Czy jest smak w śluzie portulaki [białku jajka]?  6: 5,6

Kto sprawi, że spełni się moja prośba? [...] Skąd wezmę moją siłę, by jeszcze mieć nadzieję? I jaki jest mój kres, bym przedłużał moje życie? Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu? Czy nie ma pomocy dla mnie? Czy moje powodzenie zostało odepchnięte ode mnie? 6: 11-13

Czy powiedziałem: Dajcie mi (coś)? Lub: Złóżcie mi dar z waszego mienia? Ocalcie z ręki nieprzyjaciela ? Wykupcie z ręki okrutników?  Pouczajcie mnie, a ja zamilknę. W czym błądzę? Wytłumaczcie mi!  O, jak bolesne są szczere słowa! Lecz co chcecie uzasadnić waszym dowodzeniem?  Czy zamierzacie poprawiać (moje) słowa [jak wiatr traktować słowa zrozpaczonego]? 6:22-25

Czy jest w mym języku jakaś nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozpoznaje niskich pragnień, [Czy moje podniebienie nie rozeznaje złych pragnień]? 6:30

Czy człowiekowi nie jest wyznaczony czas na ziemi? Czy jego dni nie są jak dni najemnika? 7:1,2

Gdy się kładę, mówię: Kiedy minie noc, abym mógł wstać?  7:4

Czy jestem morzem albo wielorybem, że postawiłeś przy mnie straż? 7:12

Czym jest człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce?  Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz?  Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?  Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?  Czemu nie przebaczysz mojego przestępstwa i nie zmażesz mojej nieprawości? 7:17-21

Ma on [Bóg] mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się? 9:4

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.  Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz? Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim. Jakże ja mu odpowiem? Jakie słowa wybiorę, aby się z nim spierać? 9: 11-14

Jeśli chodzi o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi? 9:19

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż to czyni? 9:24

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno? 9:29

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór? 10:2

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?  Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?  Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;  Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu? 10:3-6

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?  Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem? 10: 9,10

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko! 10:18

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy; 10: 20

Ale ja również mam rozum, jak i wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?  12:3

Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała? 12:9

Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu? 12:11

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie? Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga? Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka? 13:7-9

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie? 13:11

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce? 13:14

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę. 13:19

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech. Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?  Czy skruszysz liść miotany wiatrem? Czy będziesz gonić suche źdźbło?  13:23-25

Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden. 14:4

Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest? 14:10

Gdy człowiek umrze, czy znowu ożyje? 14:14

Czy nie zważasz na mój grzech? 14:16

Cóż, krzywdzicie mnie tylko swymi pociechami!  Czy już koniec tym niedorzecznym słowom? Co cię ubodło, że tak się do mnie zwracasz? 16:3

A inni? 16:10

Wokół mnie szyderstwo, nocami ze mnie drwią.   Złóż u siebie, proszę, poręczenie za mnie, bo kto inny da za mnie rękojmię? 17:3

Czy czekam? Tak. Na świat zmarłych, on będzie moim domem. Już sobie w ciemności rozłożyłem posłanie 17:13

Gdzież więc moja nadzieja? Nadzieja? Kto ją dostrzeże? 17:15

 Jak długo będziecie mnie dręczyć i kruszyć słowami? 19:2

Dlaczego mnie prześladujecie, jak On? Czy nie dość wam widoku mego ciała? 19:22

Wysłuchajcie mnie cierpliwie, a potem możecie szydzić z mojej mowy.  Czy moja skarga dotyczy ludzi? A jeśli, to dlaczego mój duch nie miałby się niecierpliwić? 21:4

Dlaczego bezbożni cieszą się życiem, dożywają starości, a nawet nabierają znaczenia? 21:7

Bo co go obchodzi dom, kiedy jest już po nim, kiedy jego życie dopełniło miary?!  Lecz czy Boga może ktoś uczyć mądrości, skoro On sądzi nawet tych z wysoka? 21: 21,22

W dniu nieszczęścia niegodziwy może przetrwać i z dniem gniewu nieźle sobie poradzić.  Kto go gani za złe postępowanie? Kto odpłaca za to, co uczynił? 21:31

Jak wy mnie chcecie pocieszyć — marnością? To, co mówicie, jest przecież nieprawdą! 21: 34