Wygwizdany przez wschodni wiatr... Hioba 27: 23

Ten rozdział zaczyna się zdecydowaną deklaracją Hioba; "Jak żyje Bóg, … Dopóki jest we mnie tchnienie… mój język nie wypowie fałszu… Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności."

Po tych słowach Hiob odbija zarzuty, że jest niegodziwcem i jak piłkę przerzuca temat na połowę przeciwnika. Używa tych samych argumentów…. , że tak jak ludzie nikczemni i on stracił dzieci, majątek, autorytet, zdrowie. Jest nad grobem. Jednak odpowiedź Hioba na zarzuty przyjaciół - oskarżycieli brzmi: „Wiem, że moja sytuacja wygląda jak sąd Boży nad niegodziwymi, ale zapewniam was, że tak nie jest”. Hiob zadaje im pytanie: „Czemu więc jesteście tak próżni, że potępiacie mnie jako człowieka niegodziwego, tylko dlatego, że co? jestem w tarapatach?”

 "Opuścili mnie moi krewni, a moi bliscy przyjaciele [intymni znajomi] o mnie zapomnieli.  Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach. Przyzywam mojego sługę, lecz on nie udziela odpowiedzi, chociaż błagam go o życzliwość swoimi ustami. […] Nawet mali chłopcy mną gardzą; gdy wstaję, wyśmiewają mnie. Brzydzą się mną wszyscy moi mężowie zaufania, a ci, których kochałem, zwracają się przeciwko mnie." H 19:14-18

„Będzie klaskać [wiatr wschodni] nad nim w swoje dłonie i wygwiżdże go z jego miejsca." TNP
„Wtedy klaśnie nad nim każdy rękoma i wysyka go z miejsca swojego." Cylkow
„Będzie klaskać nad nim w swe dłonie i wygwiżdże go z jego miejsca." Przekład dosłowny
„Z hałasem będzie się go przepędzać i z obrzydzeniem usuwać z jego miejsca.” LXX


Gdy, komfortowe i dostatnie życie człowieka niegodziwego, nagle się kończy a nić sukcesów zostaje przerwana, człowiek okrywa się hańbą i wstydem, jedni klaszczą w dłonie, inni kręcą z niedowierzaniem głową, jeszcze inni gwiżdżą. Fraza „klaskać w ręce na szyderstwo” sugeruje, że zamiast być opłakiwanym lub szanowanym, niegodziwy spotyka się z pogardą. Zostaje wygwizdany przez wiatr wschodni, ale jest to obraz klaskania i gwizdania co sugeruje utratę godności i honoru, odrzucenie lub wyśmianie pamięci o człowieku. Hiob podkreśla tutaj, że ci, którzy budują swoje życie na nieuczciwości i braku wierności Bogu, ostatecznie spotykają się z utratą reputacji, w miejsce szacunku pojawia się pogarda. Dziedzictwo tych, którzy żyją egoistycznie lub niesprawiedliwie, często kończy się wstydem, ośmieszeniem i hańbą.

"Wygwizdać kogoś" to potoczne wyrażenie oznaczające dezaprobatę lub niezadowolenia wobec kogoś poprzez gwizdanie na niego. Wyrażenie to ma swoje korzenie w zachowaniach publicznych, gdzie gwizdanie było formą okazywania negatywnych emocji, szczególnie w odniesieniu do występów, przemówień czy zachowań osób publicznych.

Publiczne gesty, takie jak kpiące klaskanie w dłonie czy syczenie, gwizdanie na kogoś, były silnymi symbolami dezaprobaty i odrzucenia. Dla słuchaczy Hioba ta metafora musiała być szczególnie surowa, ponieważ sugerowała, że ci, którzy żyli niesprawiedliwie, zostaną nie tylko osądzeni przez Boga, ale także wytykani i wyśmiani przez swoją społeczność. Tyle, że jak czytamy w H 19: 14-18, hiob dokładnie doświadcza "klaskania w dłonie" i 'wygwizdania".

„Klaskanie w dłonie”; w starożytnej kulturze Bliskiego Wschodzie było często gestem pogardy, kpiny lub zdziwienia. Ten gest sugeruje, że ludzie będą się radować z upadku niegodziwca, oklaskując Boży sąd nad nim. Zwrot „z jego miejsca” oznacza utratę pozycji, statusu, autorytetu, a nawet wykluczenie ze społeczeństwa. Podkreśla odrzucenie i hańbę niegodziwca. W istocie, Hiob maluje obraz, jak ludzie nikczemni są traktowani przez innych, gdy ich niegodziwość zostaje ujawniona i stają przed sądem Bożym. Podkreśla konsekwencje ich czynów i publiczny wstyd, jaki znoszą. Tyle, że Hiob doświadcza tego o czym mówi....



Temat "klaskania w dłonie i "gwizdania", "tupania nogami" jako pogardy, zdziwienia i dezaprobaty znajdujemy w innych miejscach Biblii.

"Jeśli jednak wy lub wasi synowie zupełnie odwrócicie się ode mnie i nie będziecie strzec moich przykazań i nakazów, które wam dałem, ale pójdziecie służyć innym bogom, i będziecie im oddawać pokłon; Wtedy wytracę Izraela z ziemi, którą mu dałem, a dom, który poświęciłem swojemu imieniu, odrzucę sprzed swojego oblicza. Izrael zaś będzie przedmiotem przypowieści i pośmiewiskiem u wszystkich narodów. A temu domowi, który był wyniosły, każdy przechodzący obok zdziwi się i świśnie [zagwiżdże]. I będą pytać: Dlaczego PAN uczynił tak tej ziemi i temu domowi?" 1 Królewska 9:6-8

"Wydam także to miasto na spustoszenie i na świstanie; każdy, kto będzie przechodził obok, zdumieje się i będzie świstać z powodu wszystkich jego plag." Księga Jeremiasza 9:8

"Edom będzie spustoszeniem, ktokolwiek będzie przechodził obok niego, zdumieje się i będzie świstać nad wszystkimi jego plagami." Księga Jeremiasza 49:17

"Z powodu gniewu PANA nie będzie zamieszkana, ale cała zostanie spustoszona. Ktokolwiek będzie przechodził obok Babilonu, zdumieje się i będzie świstał nad wszystkimi jego plagami." Księga Jeremiasza 50:13



"Klaszczą nad tobą w dłonie wszyscy przechodzący drogą, gwiżdżą potrząsając głowami nad córką jerozolimską: „To jest miasto — tak mówią — piękna korona, przedmiot zachwytu całej ziemi?” Usta swoje rozwarli na ciebie wszyscy twoi nieprzyjaciele; gwizdali i zgrzytając zębami wołali: Pochłonęliśmy ją. To jest dzień upragniony, doczekaliśmy go, ujrzeliśmy!” Treny Jeremiaszowe 2: 15,16.

"Tak bowiem mówi Pan BÓG: Ponieważ klaskałeś rękami, tupałeś nogami i cieszyłeś się w sercu z całą pogardą wobec ziemi Izraela; Oto wyciągnę swą rękę przeciwko tobie i wydam cię na łup poganom; wytnę cię spośród narodów, wytracę cię z ziem i wyniszczę cię. I poznasz, że ja jestem PANEM." Księga Ezechiela 25: 6,7

"Kupcy spośród narodów gwiżdżą nad tobą. Stałeś się postrachem. Przestałeś istnieć na zawsze." Ezechiela 27:36

"Oto miasto pełne pychy, pewne swego bezpieczeństwa, mówiące w swoim sercu: Ja, i nikt oprócz mnie! Jakże tedy stało się pustkowiem, legowiskiem zwierząt ? Każdy przechodzący obok niego zagwiżdże i machnie ręką swoją”. Proroctwo Sofoniasza 2:15

"Nie ma lekarstwa na twoje rozbicie, nieuleczalna jest twoja rana! Wszyscy, którzy posłyszą wieść o tobie, przyklasną w dłonie nad tobą, bo na kogóż nie przychodziła bezustannie złość twoja?" Proroctwo Nahuma 3:19

Komentarze

Popularne posty