Hioba 28: 22-24

Zniszczenie i śmierć mówią: Tylko na własne uszy usłyszeliśmy relację o niej. Bóg rozumie jej drogę i tylko On zna jej miejsce. Bo On przygląda się krańcom ziemi, widzi wszystko, co jest pod niebiosami. Gdy określił wagę wiatru i odmierzył miarką wody." TNP

"Przepaść i śmierć powiadają: uszyma naszemi zasłyszałyśmy wieść tylko o niej. Bóg jeden świadom drogi do niej, On jeden zna siedzibę jej. Bo sięga On wzrokiem aż po krańce ziemi, co pod całem niebem widzi. Gdy nadał wiatrowi wagę, a wody urządzał miarą;" Cylkow

"Abaddon i śmierć mówią: Na własne uszy słyszałyśmy tylko wieść o niej. Bóg rozumie jej drogę i tylko On zna jej siedzibę, gdyż On przygląda się krańcom ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebiosami." Przekład dosłowny 

Bibliści i tłumacze nie są zgodni co do tego kto jest autorem 28 rozdziału Księgi Hioba. Jedni utrzymują, że są to słowa samego Hioba, inni, że późniejszego komentatora, lub narratora. Niezależnie od tego kto jest autorem, to jest to kluczowy, centralny fragment tej Księgi. W literaturze hebrajskiej najważniejsze kwestie były spakowane do środka. Moim zdaniem nie jest to ani Hiob, ani narrator. Może Elihu? Stojący gdzieś obok, zbierający myśli, a może po cichu, niczym na palcach podchodzi to grupy spierających się mężczyzn. Podoba mi się taka myśl, że jest to interludium, gdzie ktoś, w środku czyjejś przemowy nagle zaczyna śpiewać „Hymn do mądrości” 

Teraz autor "Hymnu do mądrości" uosabia Zniszczenie [Abaddon, Zagłada, miejsce zguby LXX] i Śmierć, mówiąc, że nawet oni słyszeli jedynie „wieść” o prawdziwej naturze mądrości. To porównanie podkreśla tajemnicę i głębię mądrości – jej pozaziemskie pochodzenie i pełne znaczenie leżą poza nawet najbardziej tajnymi i mrocznymi aspektami istnienia. Wspominając o Zagładzie i Śmierci, autor wskazuje, że mądrość wykracza poza świat przyrody i granice samego życia, a nawet śmierci. Niszczycielskie siły które dotykają całego stworzenia, nie są w stanie w pełni pojąć mądrości. Mądrość nie jest czymś, co można zmierzyć, kontrolować, zniszczyć, ani w pełni zrozumieć za pomocą żadnego stworzenia, nawet  życia i śmierci.

"Mądrość zaś, która jest z góry." Jakuba 3:17 Źródłem prawdziwej mądrości jest Bóg, i tylko Bóg rozumie ścieżki mądrości i dokładnie wie, gdzie ona „mieszka”. Innymi słowy, dom mądrości jest u Boga, u góry, w Niebie i tylko On zna jej pełną naturę. Rozdział ten podkreśla, że choć możemy szukać mądrości na wiele sposobów, tylko Bóg ją naprawdę posiada i tylko On może nam ją objawić.

Fraza „Bóg rozumie drogę do niej” informuje nas, że mądrość jest jak ścieżka, którą tylko Bóg może podążać, podczas gdy „tylko On wie, gdzie ona przebywa” nadaje mądrości poczucie przynależności wyłącznie do Boga. Ten obraz wyłącznego przebywania mądrości u Boga wyróżnia mądrość jako coś boskiego, czego nie można znaleźć naturalnymi środkami ani ludzkim wysiłkiem.

„Pan bowiem daje mądrość; z Jego ust pochodzi wiedza i rozsądek”. Księga Przysłów 2:6; „O, jakże głębokie jest bogactwo mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego ścieżki!” Rzymian 11:33

Tylko Bóg posiada pełną wiedzę, zdolny jest widzieć „krańce ziemi” i wszystko, co jest „pod niebem”. Te słowa podkreślają wszechwiedzę i wszechobecność Boga. W przeciwieństwie do ludzi, których wiedza ogranicza się do tego, co mogą obserwować i zrozumieć częściowo, wiedza Boga jest pełna, niczym nie ograniczona i doskonała. Autor podkreśla, że mądrość Boga pochodzi z Jego nieograniczonej świadomości wszystkiego – przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Ten werset zapewnia nas, że Bóg wie to, czego my nie widzimy ani nie rozumiemy, czyniąc Go ostatecznym źródłem mądrości.

Wiersz 24 mówi o wszechwiedzy Boga, co oznacza, że Jego wiedza jest wszechogarniająca. Ten atrybut Boga odróżnia Go od Jego stworzenia i podkreśla, dlaczego powinniśmy ufać Jego mądrości bardziej niż własnej. W przeciwieństwie do ludzi, którzy często postrzegają rzeczy tylko z własnej, ograniczonej perspektywy, Bóg widzi wszystko jasno i w pełni. Mądrość z góry uzdalnia nas, abyśmy; "mogli pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość, długość, głębokość i wysokość;" List do Efezjan 3:18

O wszechobecności Boga również w naszym życiu czytamy w Psalmie 139:1-4; „Przenikasz mnie, Panie, i znasz mnie. Ty wiesz, kiedy siadam i kiedy wstaję, przenikasz moje myśli z daleka… Zanim słowo pojawi się na moim języku, Ty, Panie, znasz je w całości”. 

A w Przypowieściach Salomona 15:3 i w Liście do Hebrajczyków 4:13 czytamy;  „Oczy Pana są wszędzie, obserwują złych i dobrych”. ... „Nic w całym stworzeniu nie jest ukryte przed Jego wzrokiem. Wszystko jest odsłonięte i odsłonięte przed oczami Tego, któremu musimy zdać sprawę”.