Hioba 28: 25-28

 "Gdy określił wagę wiatru i odmierzył miarką wody. Gdyż ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla grzmotu błyskawicy. Wtedy właśnie przyjrzał się jej i ją przeliczył; przygotował ją i też ją przebadał.  A do człowieka powiedział: Oto bojaźń PANA, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła – zrozumieniem." TNP

"Gdy nadał wiatrowi wagę, a wody urządzał miarą; Gdy zakreślił prawo deszczowi, a szlak błyskowi gromów. Wtedy obejrzał ją i sprawdził, ustanowił ją i wypróbował.  I oświadczył człowiekowi: Oto bojaźń Boża jest prawdziwą mądrością, a wymijanie złego rozumem!" Cylkow

"Gdy nadawał wiatrowi wagę i określał miarę wód, gdy ustalał zasady dla deszczu i drogę dla grzmotu błyskawicy – wtedy przyjrzał się jej i ją przeliczył, ustalił, a też przebadał, i powiedział do człowieka: Oto bojaźń Pana – ona jest mądrością, a unikanie niegodziwości to rozum." Przekład dosłowny

Kontynuujemy rozważanie "Hymnu do mądrości" Swoistego  interludium, które opisuje Boga jako źródło mądrości, Tego, który ustanowił siłę wiatru i zmierzył wody, co oznacza, że Bóg jest Stwórcą i podtrzymywaczem wszystkiego w naturze. Dzisiejszy fragment podkreśla mądrość i moc Boga, pokazując, że stworzył On świat przyrody w sposób uporządkowany i precyzyjny. Nadając siłę wiatru i mierząc wody, Bóg objawia swoją kontrolę nad stworzeniem. Autor  podkreśla tutaj, że skoro Bóg stworzył świat z taką mądrością i wiedzą, tylko On posiada prawdziwe zrozumienie, którego poszukują ludzie.

Słowa „określił i nadał” i „odmierzył” sugerują staranne planowanie i celowość, podkreślając, że Bóg nie stworzył świata w sposób chaotyczny ani przypadkowy. Wspominając o „sile wiatru” i „wodach”, autor wskazuje na te elementy natury, które wymykają się ludzkiej kontroli, a jednocześnie są "posłuszne" Bogu. 

Psalmista pisze; „Jak liczne są Twoje dzieła, Panie! Mądrze je wszystkie uczyniłeś, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. Jest morze, wielkie i rozległe, rojące się od stworzeń niezliczonych”. Psalm 104:24-25; Dodatkowo w innych miejscach czytamy;   „Gdy morzu nadał granice, aby wody nie przekroczyły Jego rozkazu, gdy utwierdzał fundamenty ziemi”. Księga Przysłów 8:29;  „Ale Bóg stworzył ziemię swoją mocą, utwierdził świat swoją mądrością i rozpostarł niebiosa swoim rozumem”. Jeremiasz 10:12

Bóg jet tym, który wyznacza bieg deszczu i wyznacza drogę dla burzy, nie tylko stworzył świat przyrody, ale także nim rządzi i kieruje. Autor mówi, że deszcz i burze podążają za Bożymi instrukcjami. Bóg nie tylko wprawia rzeczy w ruch i pozostawia je w spokoju. Nadal kieruje i kontroluje nawet szczegóły natury. Ten werset ukazuje, że Bóg ma władzę nad stworzeniem, kierując siłami natury w sposób celowy i uporządkowany.

Używając słowa „dekret, prawo”, autor sugeruje, że Boża władza nad deszczem przypomina władzę władcy, który wydaje rozkazy. To on ustala zasady funkcjonowania wszechświata. Podobnie, „ścieżka dla burzy” uosabia burzę, sugerując, że nawet najbardziej nieokiełznane żywioły natury podążają za Bożym planem. Ten poetycki język wprowadza czytelnika w stan podziwu i czci, pokazując, że nawet siły, które wydają się dzikie i nieprzewidywalne, są rządzone wolą Boga.

W Psalmie135:7 czytamy; „On sprawia, że chmury wznoszą się z krańców ziemi, zsyła błyskawice z deszczem i wyprowadza wiatr ze swoich zbiorników”. Prorok Jeremiasz dodaje;  – „Gdy On zagrzmi, szumią wody w niebie, On sprawia, że chmury podnoszą się z krańców ziemi, On zsyła błyskawice z deszczem i wyprowadza wiatr ze swoich zbiorników”. Jeremiasz 10:13; A w Ewangelii Mateusza 8:27 czytamy;  „Ludzie zdumieli się i pytali: Kimże jest ten człowiek? Nawet wiatry i fale są Mu posłuszne!”

Ten wielki, wszechmocny, doskonały i święty Bóg spojrzał na mądrość i ocenił ją, "potwierdził ją i doświadczył”. Te słowa  pokazują, że mądrość nie tylko należy do Boga, ale że On w pełni ją rozumie, ceni i aprobuje. Bóg nie tylko posiada mądrość? On rozumie jej głębię i potwierdził jej wartość. A jej wartość przewyższa wszystkie ziemskie bogactwa. Autor podkreśla, że źródło mądrości jest boskie i że tylko Bóg zna jej pełną wartość i cel.

Bóg oferuje człowiekowi coś bezcennego...

Bóg bierze, niczym ogrodnik mądrość do ręki i przygląda się jej i mówi; "jaki piękny kwiat wyhodowałem". Mądrość nie jest jedynie jakimś  abstrakcyjnym pojęciem, ale czymś, co stanowi fundament charakteru i stworzenia Boga. Jest czymś co można policzyć, obejrzeć, zbadać czy sprawdzić. Ten fragment przypomina nam, że szukając mądrości u Boga, prosimy o coś, co zostało przez Niego potwierdzone i docenione. Mądrość Boża nie podlega ograniczeniom ani błędom ludzkiego rozumienia – jest bezbłędna, niezawodna i można jej całkowicie zaufać.

„Mądrością Pan założył ziemię, rozumem utwierdził niebiosa; jego wiedzą rozdzieliły się głębiny wodne, a chmury spuszczały rosę”. Przypowieści Salomona 3:19-20

„I rzekł [Bóg]do rodzaju ludzkiego: Bojaźń Pańska – to jest mądrość, a unikanie zła – to jest roztropność”. 

Wiersz 28 jest centralnym i kluczowym dla czytelników Księgi Hioba miejscem, przedstawia Bożą odpowiedź na nasze dążenie do mądrości. Mądrość, jak czytamy, znajduje się w „bojaźni Pańskiej”, a zrozumienie w „unikaniu zła, niegodziwości”. Ten werset stanowi głębokie podsumowanie tego, co oznacza żyć mądrze. „Bojaźń Pańska” odnosi się do głębokiego szacunku, czci i bojaźni wobec Boga, co prowadzi do życia zgodnego z Jego drogami. Mądrość, według Boga, to nie tylko wiedza czy intelekt – to sposób, w jaki żyjemy w relacji z Nim i z innymi ludźmi. „Unikanie zła” oznacza odwrócenie się od tego, co Bóg uważa za złe, i dążenie do życia w sposób, który Go czci. Wniosek autora rozdziału jest taki, że mądrość to kwestia serca i charakteru, a nie tylko umysłu.

By unikać zła, niegodziwości, trzeba je rozpoznać. A jak możemy rozpoznać co jest złe, nikczemne i obrzydliwe w oczach Boga? Ano, dzięki mądrości. A co to jest mądrość? Jest to nasza relacja z Bogiem oparta na bojaźni (nie mylić ze strachem) Bożej.

W starożytności, a zwłaszcza w Izraelu „bojaźń Pańska” była powszechnym wyrażeniem używanym do opisania wiernej, pokornej i posłusznej relacji z Bogiem. Ludzie wierzyli, że mądrość to coś więcej niż zdobywanie wiedzy – to życie w posłuszeństwie i oddaniu Bogu. W kulturze Hioba, w literaturze mądrościowej – takiej jak Księga Przysłów i Księga Kaznodziei – podkreślano, że prawdziwa mądrość zaczyna się od uznania autorytetu Boga i wyboru podążania Jego drogami.

„Bojaźń Pańska” nie oznacza życia w panicznym strachu przed Bogiem, ale raczej zdrowego szacunku i bojaźni wobec Tego, Kim On jest. Werset 28 podkreśla również, że zrozumienie oznacza odwrócenie się od zła, wskazując, że nasze wybory i czyny są odbiciem prawdziwej mądrości. Pokazuje, że Bóg pragnie, abyśmy żyli w sposób, który oddaje Mu cześć i odrzuca grzech, prowadząc nas do życia pełnego spełnienia i pokoju.

„Bojaźń Pańska jest początkiem wiedzy, lecz głupcy gardzą mądrością i karnością”. Księga Przysłów 1:7; „Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości, a poznanie Świętego jest rozumem”. Księga Przysłów 9:10; „Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości; wszyscy, którzy przestrzegają Jego nakazów, mają dobre zrozumienie”. Psalm 111:10

Potem Job ciągnął swą przypowieść dalej, mówiąc....