Hioba 33: 23-26

"Jeśli jest przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność; Wtedy okaże mu życzliwość i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, bo znalazłem okup za niego. Jego ciało niech zostanie odnowione jak w młodości, niech powróci do dni jego żywotności. Gdy modli się do Boga, a Ten jest dla niego łaskawy i widzi Jego oblicze z okrzykiem radości, i przywraca człowiekowi jego sprawiedliwość;" TNP

„Jeżeli jest dlań tedy anioł jeden, orędownik, jeden z tysiąca, któryby objawił człowiekowi powinność jego. Jeżeli zmiłuje się nad nim, i powie: wybaw go, aby nie zstąpił do grobu; otrzymałem okup. - Odświeża się wtedy ciało jego szybciej niż za młodu, wraca znowu do dni młodzieńczej siły swojej. Gdy modli się Bogu przyjmuje go łaskawie, pozwalając mu w tryumfie oblicze swe oglądać. I tak wynagradza On człowiekowi prawość jego.” Cylkow

„Jeśli jest przy nim anioł, pośrednik, jeden na tysiąc, aby oznajmić człowiekowi jego prawość,  i zlituje się nad nim, i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup,  niech jego ciało będzie świeższe niż w młodości, niech wróci do dni swej witalności. Gdy modli się do Boga, (On) go przyjmuje i ogląda Jego oblicze z okrzykiem – i przywraca śmiertelnikowi jego sprawiedliwość.” Przekład dosłowny


Według Elihu, Pan Bóg komunikuje się z człowiekiem za pomocą cierpienia, snów, wizji,  przy pomocy posłańców [aniołów]…, a wszystko po to by uchronić ludzi przed złą drogą i pychą, aby im powiedzieć jak mają postępować sprawiedliwie.

Elihu mówi o możliwości boskiej interwencji, nawet gdy człowiek znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie lub na skraju rozpaczy. Opisuje „anioła”, specjalnego posłańca od Boga, który przychodzi, aby sprowadzić człowieka z powrotem na właściwą drogę. Ten posłaniec jest „jednym z tysiąca”, co wskazuje, że takie interwencje są rzadkie, cenne i pochodzą bezpośrednio od Boga. Celem anioła jest pokazanie ludziom, jak żyć sprawiedliwie, oferując im wskazówki i pomoc, gdy najbardziej tego potrzebują. Elihu dodaje w ten sposób otuchy Hiobowi, sugerując, że Bóg może zesłać pomoc w sposób, którego się nie spodziewa, nawet w najciemniejszych chwilach

Wzmianka Elihu o posłańcu pokazuje, że Bóg nie pozostawia ludzi w cierpieniu bez nadziei; aktywnie szuka sposobów, aby ich do siebie sprowadzić. Ta myśl wzmacnia przekonanie, że Bóg jest współczujący i miłosierny, gotowy zapewnić przewodnictwo i wsparcie nawet wtedy, gdy ludzie czują się zagubieni. „Anioł” lub „posłaniec” symbolizuje Bożą łaskę w działaniu, pokazując, że jest On blisko i aktywnie angażuje się w kierowanie nas z powrotem na właściwą drogę, gdy zbłądzimy lub staniemy w obliczu trudnych sytuacji. 

„Czyż nie wszyscy aniołowie są duchami służebnymi, posłanymi do tych, którzy mają odziedziczyć zbawienie?” List do Hebrajczyków 1:14

Werset H 33:23 w Biblii Króla Jakuba (KJV) brzmi: „Jeśli będzie z nim posłaniec, tłumacz, jeden na tysiąc, aby człowiekowi oznajmić jego prawość”

Werset mówi również o „tłumaczu, jednym spośród tysiąca”, podkreślając rzadkość i znaczenie kogoś, kto potrafi precyzyjnie przekazać Boże przesłanie ludzkości. Tłumacz ten ma „objawić człowiekowi jego prawość”, co można rozumieć jako wskazanie człowiekowi właściwej ścieżki lub sposobu na naprawienie jego relacji z Bogiem. Odnosi się to do idei boskiego przewodnictwa i znaczenia przyjmowania i rozumienia Bożych moralnych i etycznych wskazówek. Pomimo prób i udręk, z którymi zmaga się Hiob, werset ten sugeruje, że Bóg nie opuszcza ludzkości, lecz stara się komunikować z nią i prowadzić ją za pośrednictwem posłańców i tłumaczy. Oferuje możliwość odkupienia i odnowy tym, którzy są gotowi słuchać i odpowiadać na Boże wskazówki.

Symbolicznie posłaniec i tłumacz w tym wersecie mogą być postrzegani jako uosobienie roli proroków i doradców duchowych na przestrzeni dziejów, którzy przekazywali boskie przesłania, ostrzegali, napominali i sprowadzali ludzi ze złych dróg. Służą oni jako kanały przekazu Bożej mądrości i nauk moralnych, często oferując pocieszenie i wskazówki potrzebującym. Ponadto ideę „pokazania człowiekowi jego prawości” można interpretować jako wezwanie do moralnej i etycznej prawości, podkreślając wagę życia zgodnie z wolą Bożą.

Elihu opisuje reakcję Boga na osobę, która rozpaczliwie potrzebuje pomocy i jest na skraju śmierci. Tutaj w życie człowieka, w sam środek życiowego huraganu, wkracza łaska Boża i oświadcza, że ​​ta osoba powinna zostać ocalona od „dołu”, czyli od śmierci lub zagłady. Elihu mówi, że Bóg „znalazł za niego okup”, co oznacza, że ​​coś – lub ktoś – wkroczył, aby go uratować. Ten werset oddaje istotę Bożego miłosierdzia: kiedy ludzie są zagubieni i nie są w stanie sami się uratować, Bóg zapewnia wyjście, ratując ich przed upadkiem.

To jest bardzo ważmy i kluczowy i proroczy werset, mówiący o zbawieniu, o potrzebie odkupienia, zadość uczynienia. Ju z wcześniej zauważyliśmy, że Hiob wspomina o Odkupicielu i wyraża pragnienie, by między nim a Bogiem stanął pośrednik  - rozjemca. 

„Ale ja wiem, że mój Odkupiciel żyje i że jako ostatni stanie na ziemi” H 19:25; „Bo On nie jest człowiekiem, jak ja, abym mógł Mu odpowiedzieć — abyśmy mogli stanąć przed sądem razem! Nie ma między nami rozjemcy, który by mógł położyć rękę na nas obu” H 9:32-33; "Zaiste On sam będzie moim zbawieniem..." H 13:16

Mamy tu piękną myśl o Zbawicielu, Mesjaszu, Panu Jezusie Chrystusie. Ludzkość potrzebuje Jezusa jako swojego Orędownika. Prorok Izajasz i Psalmista również ujawnili, że ludzkości brakuje ludzkiego orędownika: „I widział, że nie ma nikogo, i zdumiewał się, że nie ma nikogo, kto by się wstawiał; wtedy Jego własne ramię zbawiło Go, a Jego sprawiedliwość Go wsparła” Iz 59:16. „Nikt nie może w żaden sposób wykupić drugiego ani dać Bogu okupu za niego…” Ps 49:7. Zatem każdy potrzebuje Jezusa jako swojego Orędownika.

W starożytnej kulturze hebrajskiej koncepcja „okupu” była ściśle związana z odkupieniem i odnową. Okup był ceną płaconą za odkupienie kogoś, kto nie mógł się sam uwolnić, na przykład więźnia lub niewolnika. W Księdze Hioba wypowiedź Elihu odzwierciedla to rozumienie, sugerując, że Bóg ma moc interweniować i oferować odkupienie, gdy ludzie sięgają swoich najgłębszych punktów. Elihu zwraca się do Hioba, który bardzo cierpi i czuje się bliski „dołu”, czyli śmierci. Wspominając o „okupie”, Elihu zachęca Hioba do wiary, że interwencja Boga może przynieść ratunek i odrodzenie.

Fakt, że Bóg zapewnia „okup”, świadczy o Jego gotowości do interwencji w naszym imieniu, nawet gdy sami nie możemy sobie pomóc. Ten werset wskazuje na ideę, że Bóg nie pozostawia ludzi w cierpieniu ani nie pozwala, by pochłonęła ich rozpacz. Zamiast tego oferuje wyjście, odkupując ich od zagłady. Okup jest tu zapowiedzią ostatecznej ofiary, jaką Bóg składa dla ludzkości – zbawienia przez Jezusa Chrystusa. Ten werset uczy, że Boża miłość obejmuje gotowość ratowania i odkupienia, nawet za cenę wielkiego osobistego poświęcenia.

Termin „dół” sugeruje niebezpieczeństwo, beznadzieję i śmierć, podczas gdy „okup” oznacza kosztowny i celowy akt ratunku. Słowo „łaskawy” nadaje ton całemu wersetowi, podkreślając, że działanie Boga jest motywowane współczuciem i miłosierdziem. Język Elihu tworzy poczucie nadziei, pokazując, że Boża miłość i łaska docierają nawet do tych, którzy czują się bezsilni, oferując im drugą szansę

„On wybawia twoje życie z dołu, wieńczy cię miłością i zmiłowaniem” Psalm 103:4 

Znana nam dobrze myśl Pawła, że "Jezus wydał samego siebie na okup za wszystkich" odnosi się do ważnej prawdy, że śmierć Jezusa na krzyżu była ofiarą wykupienia ludzkości od grzechu i śmierci. "Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela;  Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.  Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus;  Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie." 2 Tymoteusza 2:3-6

Użyte tutaj hebrajskie słowo ‘kopher’ znaczy okup, zadośćuczynienie, sumę pieniędzy, przykrycie, zakrycie czegoś, powleczenie, cena wykupu, łapówkę

Możemy w kilku kwestiach polemizować z Elihu, ale trudno nie zauważyć, że ton jego wypowiedzi nie jest oskarżycielski, ze stara się wzbudzić w Hiobie, rozniecić na nowo wiarę i nadzieję. Elihu mówi, że Bóg w rożny sposób przemawia do człowieka, a nawet przez cierpienie i trudności chce coś ludziom zakomunikować. Elihu mówi Hiobowi; „Niech odnowi się ich ciało [również Twoje]  jak dziecka, niech zostaną przywróceni [również i ty] do pierwotnej formy jak za dni ich młodości”. 

Elihu mówi o możliwości całkowitego odnowienia dla kogoś, kto doświadczył intensywnego cierpienia. Opisuje ciało człowieka, które zostało „odnowione jak dziecka” i „przywrócone” do młodzieńczej witalności. Werset 25 oddaje ideę, że Bóg może przynieść nie tylko uzdrowienie, ale i pełną odnowę, odnawiając kogoś fizycznie, emocjonalnie i duchowo. To obietnica nowego życia i nowego początku, symbolizująca nadzieję, że Bóg może przywrócić to, co zostało złamane lub utracone.

Słowa Elihu odzwierciedlają przekonanie, że Bóg ma moc, by w pełni przywrócić, nie tylko naprawiając to, co zostało złamane, ale całkowicie odnawiając człowieka. Dla Hioba, który czuje się beznadziejnie i wyczerpany cierpieniem, ta idea „odnowienia jak dziecko” oznaczałaby cudowną przemianę – całkowite odwrócenie jego sytuacji.  Obietnica odnowy wskazuje tu na nadzieję na duchowe odrodzenie i przemianę, którą może zapewnić tylko Bóg. Bóg nie naprawia rzeczy połowicznie; On wszystko czyni nowym.

Elihu stara się hioba podnieść na duchu, tworząc kontrast z wcześniejszymi wersetami, które opisują intensywne cierpienie. Ten werset stanowi punkt zwrotny, oferując promyk nadziei i obietnicę nowego początku, który może zapewnić tylko Bóg.

W Biblii mamy jeszcze inne podobne miejsca mówiące o odnowie. „Który nasyca dobrem twoje pragnienia, tak że odnawia się twoja młodość jak u orła”, Psalm 103:5; „Lecz ci, którzy pokładają nadzieję w Panu, odzyskują siły, wzbijają się na skrzydłach jak orły.” Izajasz 40,31; „Jeśli więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; dawne przeminęło, oto wszystko stało się nowe!” 2 Koryntian 5,17

Elihu kontynuuje mowę, która jest przesłaniem nadziei, ukojenia i pocieszenia;  „Wtedy [ gdy zostanie zapłacony okup i nastąpi odnowa] człowiek będzie się modlił do Boga i znajdzie u Niego łaskę, ujrzy Jego oblicze i będzie wykrzykiwał z radości; On przywróci mu pełnię szczęścia”. 

„Widzieć oblicze Boga” to mocne sformułowanie, które sugeruje odnowioną, bliską relację z Bogiem, w której człowiek odczuwa Jego obecność i aprobatę. Dzisiejszy fragment kończy się obietnicą odnowy i „pełnię szczęścia”, pokazując, że Bóg nie tylko przebacza i przywraca, ale także napełnia  radością i pokojem.

Słowa Elihu niosą ze sobą poczucie nadziei i spełnienia, pokazując, że Boża interwencja nie tylko rozwiązuje problemy człowieka, ale wprowadza go w głęboko satysfakcjonującą relację. Zawarta tutaj myśl, od modlitwy i łaski, prowadzi do radosnego spotkania z Bogiem, które kończy się całkowitym odnowieniem, tworząc obraz całkowitej odnowy. Łagodne słowa Elihu są jak miód słodzący zgorzkniałe i rozgoryczone serce  Hioba.  "Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała". Księga Przysłów Salomona 16:2

„W Twojej obecności panuje pełnia radości, po Twojej prawicy rozkosze na wieki”, ukazując radość płynącą z bliskości z Bogiem." Psalm 16:11