Hioba 34: 17-20

"Czyż istotnie może panować ten, który nienawidzi prawa? Czy więc potępisz Sprawiedliwego i Mocnego? Czy On nie może do króla mówić: Nikczemniku? Do książąt: Bezbożniku? Ten, który nie ma względu na władców i nie wyróżnia bogatego przed ubogim? Bo oni wszyscy są dziełem Jego rąk. W jednej chwili umierają, a w środku nocy lud zadrży i przeminą, a mocarz zostanie usunięty bez udziału ludzkiej ręki." TNP

"Czyżby mógł wróg prawa rządy sprawować? albo czy możesz sprawiedliwego, potężnego, o nieprawość pomawiać? Który rzecze do króla: bezecny! niegodziwcze! do książąt? Który nie uwzględnia oblicza panów, a nie wyróżnia możnego od biednego, ponieważ dziełem rąk Jego wszyscy. W mgnieniu oka giną, i w pośród nocy: naród się wzburza a znikają, a usuwają mocarzy nie poruszając ręką." Cylkow

"Czy może rządzić ten, kto nienawidzi prawa? I czy Sprawiedliwego, Mocnego chcesz potępić? Tego, który do króla potrafi powiedzieć: Niegodziwcze! a do dostojników: Bezbożniku?! Który nie okazuje względów książętom i nie wyróżnia bogatego przed ubogim, gdyż wszyscy oni są dziełem Jego rąk? W jednej chwili umierają i o północy chwytają lud skurcze i przemijają; usuwają mocarza bez poruszenia ręką." Przekład dosłowny

Elihu podważa pogląd, że Bóg może być niesprawiedliwy lub stronniczy Prosi Hioba i jego przyjaciół, aby rozważyli, czy ma sens, aby ktoś, kto gardzi sprawiedliwością, sprawował władzę nad stworzeniem. Pytanie Elihu sugeruje, że Bóg z natury miłuje sprawiedliwość i jest źródłem wszelkiej prawości. Mówiąc współczesnym językiem jest fair. Młody człowiek zachęca słuchaczy do zaakceptowania, że ​​Bóg, będąc sprawiedliwym i potężnym władcą, nie może działać w sposób niesprawiedliwy lub nie fair. Pytanie Elihu ma na celu podważenie wszelkich przekonań, że działania Boga mogą być moralnie niewłaściwe, zachęcając Hioba i jego przyjaciół do uznania doskonałej sprawiedliwości i dobroci Boga.

 Przyjaciele Hioba argumentują, że cierpienie Hioba musi być karą za ukryty grzech, podczas gdy Hiob utrzymuje swoją niewinność i pyta, dlaczego Bóg pozwolił mu cierpieć tak intensywnie. Zniecierpliwiony Elihu zabiera głos w obronie charakteru Boga. Jego słowa odzwierciedlają powszechne w starożytnym świecie przekonanie, że sprawiedliwość i prawość są niezbędnymi cechami każdego dobrego władcy.

Na pytania „Czy może rządzić ten, kto nienawidzi sprawiedliwości?” i „Czy potępisz Sprawiedliwego i Mocnego?” nie należy odpowiadać wprost; mają one raczej skłaniać do refleksji. Sposób, w jaki Elihu posługuje się tymi pytaniami, budzi podziw i szacunek, zachęcając słuchaczy do zastanowienia się nad naturą Boga jako sprawiedliwego władcy. Termin „sprawiedliwy i mocny” podkreśla zarówno Bożą prawość, jak i Jego moc, podkreślając, że Boża władza opiera się na Jego świętości.

„Sprawiedliwość i prawo są podstawą Twojego tronu; łaska i wierność idą przed Tobą." Psalm 89:14

Elihu podkreśla władzę Boga nad wszystkimi ludźmi, w tym nad  królami i dostojnikami. Elihu wskazuje, że Bóg ma moc sądzenia każdego, niezależnie od jego ziemskiej pozycji. Żaden człowiek, bez względu na to, jak jest potężny czy wpływowy, nie jest poza Bożym nadzorem. Kiedy Bóg dostrzega niesprawiedliwość lub korupcję, nawet wśród osób na wysokich stanowiskach, mówi o tym wprost. Ten werset przypomina, że ​​Bóg nie faworyzuje nikogo ze względu na władzę czy bogactwo; zamiast tego wymaga od wszystkich tych samych standardów sprawiedliwości i prawości.

W starożytności królowie i arystokraci sprawowali znaczącą władzę, a ludzie często postrzegali ich jako nietykalnych lub poza wszelką krytyką. Stwierdzając, że Bóg może powołać nawet najpotężniejszych przywódców, Elihu podkreśla myśl, że Bóg jest ostatecznym sędzią i nikt, nawet król i członkowie rodziny królewskiej, nie są zwolnieni z Jego osądu.

Wspominając konkretnie o „królach” i „dostojnikach”, Elihu przeciwstawia ludzką władzę najwyższej władzy Boga. Język jest tu dosadny i jednoznaczny: „jesteś bezbożny i „jesteś niegodziwy”, pokazując, że Bóg nie waha się konfrontować swojej sprawiedliwości z ludzką niesprawiedliwością.

Bóg jest całkowicie bezstronny i nie faworyzuje nikogo ze względu na ludzkie kryteria, takie jak bogactwo, władza, wykształcenie  czy status społeczny. Wyjaśnia, że ​​Bóg nie traktuje bogatych ani wpływowych inaczej niż biednych i poniżonych, ponieważ wszyscy ludzie są Jego stworzeniem. Werset ten podkreśla, że ​​Bóg patrzy na serce każdego człowieka, a nie na jego pozycję czy zasoby. Wypowiedź Elihu ma na celu zapewnienie Hioba i jego przyjaciół, że Boża sprawiedliwość jest sprawiedliwa i że ocenia On każdego człowieka według tych samych sprawiedliwych kryteriów, opartych na Jego znajomości serca i czynów człowieka, a nie na pozycji jaką zajmuje wśród ludzi.

Hiob i jego przyjaciele żyli w kulturze, w której bogaci i wpływowi byli często postrzegani jako bardziej godni szacunku i przywilejów. Elihu podważa tę perspektywę, przypominając Hiobowi i jego przyjaciołom, że Boża sprawiedliwość nie działa jak ludzkie systemy oceniania innych. Słowa Elihu odzwierciedlają biblijne rozumienie, że Bóg stworzył wszystkich ludzi równymi i że ich ziemska pozycja nie odgrywa żadnej roli w Jego oczach. W kontekście Hioba ta idea jest szczególnie istotna, ponieważ Hiob, niegdyś bogaty człowiek, a teraz cierpiący i kwestionujący Bożą sprawiedliwość, zostaje uświadomiony, że jego cierpienie nie jest wynikiem faworyzowania ani zaniedbania ze strony Boga.

Słowa Elihu – „Kto nie ma względu na osoby” i „nie faworyzuje bogatego nad biednym” – wyraźnie oddzielają Boży sposób postrzegania ludzi od tendencji ludzi do faworyzowania bogatych i wpływowych. Fraza „wszyscy bowiem są dziełem Jego rąk” podkreśla, że ​​każdy człowiek, niezależnie od statusu, jest stworzony przez Boga i równie wartościowy. Ton Elihu jest tu pełen szacunku, podkreślający sprawiedliwość i bezstronność Boga w sposób, który zachęca czytelnika do refleksji nad własnym stosunkiem do innych. 

W całej Biblii podkreślane są; bezstronność Boga i Jego  sprawiedliwość. „Albowiem Pan, Bóg wasz, jest Bogiem bogów i Panem panów, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje łapówek”. Księga Powtórzonego Prawa 10:17

Elihu podkreśla nagłość i bezstronność sądu Bożego. Wskazuje, że ludzie mogą umrzeć natychmiast, bez ostrzeżenia, przypominając Hiobowi i jego przyjaciołom o kruchości i nieprzewidywalności ludzkiego życia. Zwrot „mocni znikają bez udziału ręki ludzkiej” sugeruje, że nawet potężni władcy nie mogą oprzeć się woli Bożej. Elihu podkreśla, że ​​życie i śmierć są ostatecznie pod kontrolą Boga i nikt nie może uciec przed Jego sądem ani władzą, jaką sprawuje nad życiem. Werset dwudziesty przypomina, że ​​nasze życie nie należy do nas; jest w rękach Boga.

 W starożytności królowie, arystokraci i wojownicy byli często postrzegani jako niemal niezwyciężeni, [niezatapialni], ale Elihu argumentuje, że nawet oni podlegają Bożemu sądowi. Przypominając Hiobowi i jego przyjaciołom, że życie może zostać odebrane nagle i bez ostrzeżenia, Elihu potwierdza, że ​​całe życie znajduje się pod ostateczną kontrolą Boga i że nikt, bez względu na to, jak potężny, nie może sprzeciwić się Jego autorytetowi.

Elihu używa dobitnego języka, aby oddać nagłość sądu Bożego. Zwroty takie jak „w jednej chwili giną” i „potęgujący bez udziału ręki ludzkiej zostają zniesieni” tworzą poczucie nagłości i podkreślają kruchość ludzkiej mocy. Wzmianka o „środku nocy” dodaje warstwę nieprzewidywalności, przypominając czytelnikom, że życie może zmienić się bez ostrzeżenia. Słowa Elihu podkreślają fakt, że autorytet Boga wykracza poza ludzkie pojmowanie. Jego słowa zachęcają do pokory, wzywając czytelnika do refleksji nad ostateczną kontrolą Boga nad wszystkim.

„Porywasz ludzi we śnie śmierci, są jak trawa o poranku: rano wyrasta nowa, a wieczorem wysycha i więdnie”. Psalm 90:5-6; "Nikt nie wie, kiedy nadejdzie jego godzina; jak ryby łowią się w sieć splątaną, a ptaki w sidła, tak ludzie bywają w sidłach nieszczęść, które niespodziewanie na nich spadają." Księga Koheleta 9:12;   „Tej samej nocy zginął Baltazar, król babiloński."  Księga Daniela 5:30 Ta opowieść o nagłej śmierci króla Baltazara stanowi przykład Bożej władzy nad życiem, nawet wśród możnych.

***** 

"Królom pas odpina i powrozem [sznurem] wiąże ich biodra."
Hioba 12:18

Biblia mówi, że Bóg jest Królem królów i Panem panów. Ma realną kontrolę nad przywódcami narodów. Bóg zna przyszłość, kolejność wydarzeń, wie, że w miejsce upadających mocarstw i obalonych królów, dyktatorów i prezydentów, powstaną kolejni. A ich władza będzie im dana z góry....

W tym temacie polecam uwadze interesujące rozważanie "Bóg królom pas odpina" - https://hioba2828.blogspot.com/2025/03/krolom-pas-odpina.html