Hioba 34:12-16

"Tak, z pewnością Bóg nie postępuje niegodziwie, Wszechmogący nie wypacza prawa. Kto powierzył Mu ziemię? Kto urządził cały świat?   Jeśli zwróciłby ku niemu swoje serce, gdyby wziął do siebie Jego ducha i Jego tchnienie;  To zginęłoby łącznie wszelkie ciało, a człowiek w proch by się obrócił. Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego! Nadstaw uszu na głos moich słów!" TNP

"Zaprawdę, nie działa Bóg niesprawiedliwie, a Wszechmocny nie wykrzywia prawa. Któż go przełożył nad ziemią? a któż ustanowił cały krąg świata? Gdyby na Siebie tylko zważał, a ducha i tchnienie Swoje do Siebie ściągnął, Zginęłoby wszelkie ciało społem, a człowiek do prochu by powrócił. Jeśliś tedy rozsądny posłuchaj tego, podaj ucho głosowi słów moich." Cylkow

"Bo z pewnością Bóg nie dopuszcza się bezbożności i Najwyższy nie wypacza prawa. Kto powierzył Mu ziemię i kto ustanowił Go nad całym światem? Jeśli położyłby to sobie na sercu, swego ducha i swoje tchnienie ściągnął do siebie, to ostatni dech wydałoby wszelkie ciało i człowiek wróciłby do prochu.  Jeśli więc masz rozum, to posłuchaj tego i nakłoń uszu na głos moich słów." Przekład dosłowny

 

Myślę, że jest potrzeba, po wysłuchaniu mów Elihu, wrócić do Hioba i przeczytać jego wypowiedzi pod w kontekście zarzutów jakie stawia mu Elihu. Taki zabieg jest niezbędny aby zrozumieć naszego "młodego wilka". Jest niezbędny aby odpowiedzieć na pytanie, czy rzeczywiście Elihu jest Bożym głosem w tej historii?

Tymczasem, w tej części mowy, Elihu stara się odpowiedzieć na pytanie; Jak pogodzić tak niewyobrażalną wielkość Boga z cierpieniem człowieka, którego Bóg sam nazwał swoim sługą?

Bóg nie postępuje niegodziwie

Elihu z mocnym przekonaniem mówi o charakterze Boga, podkreślając, że Bóg nie jest zdolny do czynienia zła ani wypaczania sprawiedliwości. Twierdzenie Elihu jest proste, ale głębokie: nie do pomyślenia jest, aby Bóg, doskonały i święty, działał niesprawiedliwie. Mówiąc to, Elihu broni Bożej sprawiedliwości w obliczu wszystkich pytań Hioba o jego cierpienie. Elihu chce, aby Hiob i jego przyjaciele pamiętali, że niezależnie od tego, przez co przechodzą, natura Boga się nie zmienia. Drogi Boga mogą być tajemnicze, ale zawsze są sprawiedliwe. Ten werset wzywa nas do zaufania Bożej dobroci i sprawiedliwości, nawet gdy nie jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć Jego planów.

Pan Bóg jest absolutnie święty i sprawiedliwy. Bez cienia wątpliwości jest dobry. Ta prawda stanowi podstawę naszego zaufania do Boga. Słowa Elihu przypominają nam, że Boża sprawiedliwość nie jest taka jak ludzka sprawiedliwość, która może być wadliwa lub stronnicza. Boża sprawiedliwość jest doskonała i niezmienna, odzwierciedlając Jego własną naturę. Zapis słów Elihu wzywa nas do pamiętania, że nawet gdy napotykamy sytuacje, które wydają się niesprawiedliwe lub zagmatwane, Bóg pozostaje doskonale sprawiedliwy. Nasza wiara opiera się na tym fundamencie – że działania Boga są zawsze zakorzenione w Jego miłości, mądrości i sprawiedliwości, nawet gdy nie jesteśmy w stanie w pełni pojąć Jego planów.

Fraza „To nie do pomyślenia” podkreśla niemożność, aby Bóg postąpił źle. Ta  wypowiedź ma na celu nie pozostawiać miejsca na jakiekolwiek wątpliwości, potwierdzając, że Boża sprawiedliwość jest niepodważalna. Łącząc słowa „Wszechmogący” z „wykrzywia sprawiedliwość”, Elihu zestawia absolutną moc Boga z Jego moralną doskonałością, podkreślając, że moc Boga i Jego sprawiedliwość są w doskonałej harmonii. Ten werset stanowi kotwicę w przemówieniu Elihu, przywołując słuchaczy do fundamentalnej wiary w niezawodną sprawiedliwość Boga.

„On jest Skałą, Jego dzieła są doskonałe, a wszystkie Jego drogi sprawiedliwe. Bóg wierny, który nie czyni nieprawości, prawy i sprawiedliwy On jest”. Księga Powtórzonego Prawa 32:4; „Sprawiedliwość i prawo są podstawą Twojego tronu; łaska i wierność idą przed Tobą”. Psalm 89:14 Te fragmenty z Pism podkreślają,  że Boże panowanie opiera się na sprawiedliwości i prawości....

Bóg jest władcą nad całym światem

Elihu wskazuje, że nikt nie ma władzy nad Bogiem. Bóg jest Stwórcą i ostatecznym władcą wszystkiego; nikt Go nie ustanowił i nikt nie ma prawa kwestionować Jego autorytetu ani decyzji. Wypowiedź Elihu ma przypomnieć Hiobowi i jego przyjaciołom o absolutnej niezależności Boga. Bóg nie otrzymał swojej mocy od nikogo innego i nie odpowiada przed nikim. Słowa Elihu podkreślają wielkość Boga, który rządzi z mądrością i autorytetem wykraczającym poza ludzkie pojmowanie. Uznając, że tylko Bóg posiada najwyższą władzę, Elihu ma nadzieję zapewnić Hioba, że Boże drogi, choć często tajemnicze, są częścią Jego doskonałego planu.

Elihu chce, aby Hiob i jego przyjaciele zrozumieli, że autorytet Boga jest nieodłączny i niezmienny. Ta perspektywa jest szczególnie ważna w kontekście cierpienia Hioba, ponieważ Elihu chce, aby Hiob pamiętał, że Bóg ma wszystko pod kontrolą, a Jego mądrości i niezależności można zaufać, nawet gdy życie traci sens.  Drogi, mądrość i myśli Boże są wyższe ponad wszelkie ludzkie zrozumienie.

Elihu pyta: „Kto Go ustanowił?” i „Kto Go ustanowił władcą?”, aby podkreślić grubą kreską, że nikt nie ma władzy nad Bogiem. To pytania retoryczne, służą one przypomnieniu Hiobowi i nam o niedościgłym autorytecie Boga. Takie podejście pozwala Elihu stworzyć poczucie podziwu, skłaniając czytelnika do refleksji nad wielkością Boga. Pytając, kto mógłby nadać Bogu Jego autorytet, Elihu podkreśla, że moc i pozycja Boga są wyjątkowe i że nikt nie może Mu dorównać

„Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i wszyscy jego mieszkańcy.” Psalm 24:1;  „W Nim bowiem zostało stworzone wszystko: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, widzialne i niewidzialne… Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.” Kolosan 1:16-17; 

Bóg daje tchnienie i swojego ducha człowiekowi, ale też zabiera

Elihu mówi o absolutnej władzy Boga nad samym życiem. Wskazuje, że gdyby Bóg postanowił cofnąć swego Ducha i tchnienie, całe stworzenie przestałoby istnieć. Każda żywa istota jest podtrzymywana przez wolę i moc Boga. Elihu chce, aby Hiob i jego przyjaciele zrozumieli, że życie jest kruche i całkowicie zależne od podtrzymującej ręki Boga. Dzisiejszy fragment naszych rozważań  przypomina o naszej zależności od Boga, który nie tylko stworzył życie, ale nadal je podtrzymuje w każdej chwili. Słowa Elihu mają inspirować pokorę i szacunek dla niezrównanej mocy i suwerenności Boga nad całym stworzeniem.

Wypowiedź Elihu przypomina nam również, że życie jest darem, a nie czymś, co możemy kontrolować lub rościć sobie do tego prawa. Z teologicznego punktu widzenia wzywa nas to do uznania władzy Boga nad naszym życiem i do zwracania się do Niego z pokorą i wdzięcznością. To dobitne przypomnienie, że nasze życie jest podtrzymywane nie przez naszą własną siłę czy zdolności, ale przez ciągłą opiekę i opiekę Boga, nawet w obliczu trudności i cierpienia.

Wzmianka o  Bożym „duchu i tchnieniu” nawiązuje do starożytnego hebrajskiego rozumienia tchnienia życia jako boskiego daru. Słowa Elihu zostały starannie dobrane, aby prowokować do refleksji i szacunku, prowadząc Hioba i jego przyjaciół do rozważań nad mocą Boga nad samym życiem.

„Gdy skryjesz swe oblicze, drżą; gdy im odbierasz oddech, umierają i wracają do prochu. Gdy posyłasz swego Ducha, są stwarzani i odnawiasz oblicze ziemi”. Psalm 104:29-30

Fraza „powrócić do prochu” to żywa przenośnia, która przywołuje na myśl początek i koniec ludzkiego życia. To obraz ostateczności, przypominający czytelnikom, że bez Boga ludzkie życie jest kruche i ulotne. Dobór słów przez Elihu odzwierciedla jego pragnienie, by uświadomić Hiobowi i jego przyjaciołom powagę zależności życia od Boga. 

„I wraca proch do ziemi, z której powstał, a duch wraca do Boga, który go dał.” Księga Koheleta 12:7;  „Gdy odbierasz im oddech, umierają i wracają do prochu. Gdy posyłasz swego Ducha, zostają stworzeni i odnawiasz oblicze ziemi” Psalm 104:29-30

Jeśliś tedy rozsądny posłuchaj tego, 
podaj ucho głosowi słów moich...

Elihu wzywa Hioba i jego przyjaciół, aby uważnie słuchali jego słów z otwartym sercem i umysłem. Elihu apeluje do swoich słuchaczy aby poszukiwali mądrości i zrozumienia, przypomina im o znaczeniu pokory i maksimum skupienia podczas omawiania natury Boga. Elihu uważa, że poruszane tematy – dobroć , władza,sprawiedliwość i ogólnie charakter Boga – są na tyle istotne, że wymagają uważnego słuchania i refleksji. Szesnasty werset zachęca nas do podchodzenia do debat o Bogu i wierze z autentycznym pragnieniem nauki. Tu potrzebne jest często porzucenie naszych utartych założeń i przejętych, najczęściej do innych, poglądów teologicznych  i uprzedzeń. Tylko tą drogą możemy lepiej zrozumieć jak działa Bóg,

Elihu zwracając się do Hioba i do słuchaczy w tak zdecydowany sposób, podkreśla, że temat, który zamierza omówić, wymaga głębokiego namysłu i refleksji. Jego słowa to wezwanie do zatrzymania się, wsłuchania i rozważenia tego, co ma do powiedzenia o naturze Boga, Jego sprawiedliwości i mądrości