Hioba 38: 16-20

"Czy dotarłeś aż do źródeł morza i przechadzałeś się po skrytościach otchłani? Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci? Czy pojąłeś rozmiary ziemi? Powiedz, jeśli to wszystko wiesz! Którędy prowadzi ta droga gdzie mieszka światło? A ciemność? Gdzie jest jej miejsce; Tak, abyś mógł zabrać ją do jej granic i poznać ścieżki do jej domu?" TNP

 "Czyś dotarł do źródeł morza, a przechadzał się po dnie otchłani?   Czy odsłoniły się przed tobą bramy śmierci, albo czyś oglądał wrota pomroki śmiertelnej? Czyś ogarnął rozumem przestworzy ziemi? Powiedz, jeśli to wszystko wiesz! Kędy droga tam, gdzie przebywa światło, a mrok - gdzie miejsce jego; Abyś je sprowadził do dziedziny swojej, jeśliś wyrozumiał ścieżki do ich przybytku." Cylkow

 "Czy dotarłeś aż do źródeł morza i przechadzałeś się po skrytościach otchłani? Czy otworzyły się przed tobą bramy śmierci i widziałeś bramy cienia śmierci? Czy pojąłeś rozmiary ziemi? Powiedz, jeżeli to wszystko wiesz! Którędy prowadzi droga tam, gdzie mieszka światło? A ciemność? Gdzie jest jej miejsce, tak byś mógł zabrać ją do jej granic i pojmował ścieżki do jej domu?" Przekład dosłowny

"Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem." H 13:3  W całej księdze Hiob kwestionuje przyczynę swojego cierpienia i sprawiedliwość Boga. Żąda od Boga wyjaśnień. Jego przyjaciele - oskarżyciele przedstawiają różne wyjaśnienia jego cierpienia, ale Hiob pozostaje nieusatysfakcjonowany ich odpowiedziami. W końcu Hiob domaga się konfrontacji z Bogiem i przedstawienia swojej sprawy.

Teraz Pan Bóg   zwraca się bezpośrednio do Hioba, zadając mu pytanie, które podkreśla Jego niezrównaną wiedzę i moc. Nie ma przestrzeni na prawowanie się z Bogiem. Tutaj Bóg pyta Hioba, czy kiedykolwiek badał „źródła morza” lub przechadzał się po „głębinach oceanu”. Ten werset przywodzi na myśl tajemnice i głębiny oceanu, miejsca ciemnego, nieznanego i poza zasięgiem człowieka. „Źródła morza” mogą odnosić się do podwodnych źródeł lub miejsc, gdzie słodka woda wpływa do głębin oceanu – rzeczy, których Hiob nigdy nie miałby możliwości zbadać. Poprzez to pytanie Bóg wskazuje, że zna i widzi nawet najbardziej ukryte w głębokościach i ciemnościach części stworzenia, przypominając, że Boża mądrość i wiedza znacznie przewyższają wszystko, co może osiągnąć człowiek.

Księga Hioba to jeden z najstarszych tekstów biblijnych, napisany w czasach, gdy wiedza ludzi o głębinach oceanów była znikoma. Dla Hioba i jego współczesnych morze było miejscem tajemniczym i często przerażającym. Nie wiedzieli o podwodnych źródłach ani głębokich dolinach oceanicznych, ale szanowali potęgę morza i rozumieli, że jego głębiny są nieosiągalne.

A i obecnie najgłębsze miejsce w oceanie, Głębia Challengera w Rowie Mariańskim, jest w dużej mierze niezbadana, podobnie jak ponad 99% głębokiego dna morskiego. Chociaż znamy jego maksymalną głębokość, eksploracja jest powolna i trudna ze względu na ekstremalne ciśnienie, ciemność i koszty. Naukowcy korzystają z technologii takich jak łodzie podwodne i sonary, ale większość dna oceanicznego nigdy nie została bezpośrednio zbadana, co czyni je jednym z ostatnich prawie niedostępnych obszarów na Ziemi. Pomimo pokrycia ogromnej części planety, ponad 99% głębokiego dna oceanicznego pozostaje niezmapowane i niezbadane przez ludzi.  Naukowcy szacują, że mniej niż 0,001% głębokiego dna morskiego zostało bezpośrednio zaobserwowane.

Najgłębszym otworem wiertniczym w ziemi jest odwiert SG-3, Supergłęboki Odwiert Kolski w północno-zachodniej Rosji, sięgający 12 262 metrów . Ten naukowy projekt wiertniczy rozpoczął się w 1970 roku i osiągnął rekordową głębokość w 1989 roku. Jest to najgłębszy otwór wykonany przez człowieka, przewyższający głębokość odwiertu Mariańskiego. W 2005 roku z powodu braku funduszy prace nad pogłębianiem odwiertu zostały zakończone. Całe wyposażenie wiertnicze i badawcze zostało zezłomowane, a odwiert pozostaje opuszczony od 2008 roku. Tu jest granica ludzkich możliwości badawczych. Po badaniach pozostała legenda o "piekielnych" krzykach dochodzących z otworu

Natomiast dzisiejszy fragment informuje nas,  że nic w stworzeniu nie jest Bogu nieznane. Każda część świata znajduje się w Jego wiedzy i opiece. Dla wierzących ta prawda przynosi pocieszenie i pokorę, ponieważ uświadamiamy sobie, że Bóg, który stworzył rozległe, tajemnicze głębiny oceanów, jest również głęboko świadomy każdego szczegółu naszego życia.

Wzmianka o „podróżowaniu” i „spacerze” jest znacząca, ponieważ uosabia te niedostępne miejsca, sprawiając wrażenie, jakby można było wyruszyć na przygodę, by zbadać głębiny. Retoryczny styl pytań ma na celu pokorę Hioba, przypominając mu, że choć ma wiele pytań do Boga, w stworzeniu istnieją niezliczone cuda, których nie jest w stanie nawet pojąć. 

„Nie była ukryta przed Tobą moja istota, gdy powstawałem w ukryciu, gdy byłem utkany w głębi ziemi”. Psalm 139:15; "Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. [...] Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi; [...] Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi." Księga Przysłów 8:24-29; „W Jego ręku są głębiny ziemi i szczyty gór należą do Niego. Morze jest Jego, bo On je uczynił, i Jego ręce ukształtowały ląd”. Psalm 95:4-5 

„Czy pokazano ci bramy śmierci? [Czyś oglądał wrota pomroki śmiertelnej?]  Bóg zadaje Hiobowi pytanie o „bramy śmierci” i „bramy głębokiej ciemności”. Pytając Hioba, czy kiedykolwiek zetknął się z tymi sferami, Bóg podkreśla granice ludzkiego doświadczenia i zrozumienia. „Bramy śmierci” reprezentują granicę między życiem a śmiercią – terytorium, którego nikt w pełni nie rozumie ani nie kontroluje. „Najgłębsza ciemność” oznacza sferę poza ludzkim zasięgiem i pojmowaniem, gdzie może się rozciągnąć jedynie obecność Boga. Poprzez to pytanie Bóg podkreśla swoją kontrolę nad życiem i śmiercią, sferami znanymi tylko Jemu, i delikatnie przypomina Hiobowi, że ludzka wiedza ma granice, które są całkowicie przekraczane przez wieczne zrozumienie Boga. Pytania te przypominały Hiobowi o Bożej władzy nad wszystkim, w tym nad życiem i śmiercią, pokazując, że nic nie istnieje poza Jego zasięgiem.

Następnie Pan Bóg kwestionuje rozumienie przez Hioba „rozległych przestrzeni ziemi”. Pytając Hioba, czy w pełni pojął ziemię, Bóg podkreśla granice ludzkiego pojmowania. Ogrom ziemi – jej krajobrazy, oceany i zawiłości ekosystemów – odzwierciedla cud i złożoność Bożego stworzenia. Ten werset przypomina Hiobowi, że choć kwestionuje Bożą sprawiedliwość to na świecie jest tak wiele rzeczy, których nie może poznać ani zrozumieć. Poprzez to pytanie Bóg wskazuje na swoją nieograniczoną wiedzę, zestawiając ją z ubóstwem ludzkiej perspektywy i doświadczenia.

Pytanie: „Czy pojąłeś rozległość ziemi?” jest retoryczne, mające na celu ukazanie ograniczeń Hioba. Słowo „ogromny” podkreśla ogrom i cud stworzenia, które wykracza poza to, co ludzki umysł jest w stanie w pełni pojąć. 

„Czy nie wiesz? Czy nie słyszałeś? Pan jest Bogiem wiecznym, Stwórcą krańców ziemi. Nie męczy się ani nie nuży, a Jego rozumu nikt nie zgłębi”. Izajasza 40:28 Wielki jest nasz Pan i potężny w mocy, a Jego rozum nie ma granic”.." Psalm 147:5;  „Pan mądrością założył ziemię, rozumem utwierdził niebiosa; jego wiedzą rozdzieliły się głębiny wód, a chmury spuszczały rosę." Księga Przysłów 3:19-20 Te wersety podkreślają temat nieskończonego zrozumienia Boga i ograniczeń ludzkiej wiedzy, pokazując, że tylko Bóg może prawdziwie pojąć skalę swojego stworzenia.

Bóg również pyta Hioba o pochodzenie światła i ciemności, wzywając go do rozważenia pytań wykraczających poza ludzkie pojmowanie. Pytając: „Która jest droga do mieszkania światłości?” i „Gdzie mieszka ciemność?”, Bóg wskazuje, że tylko On zna ścieżki światła i ciemności. Ten werset podkreśla rolę Boga jako Stwórcy, Tego, który ustanowił świat przyrody w sposób wykraczający poza ludzką wiedzę. Bóg podkreśla, że ​​tylko On rozumie i kieruje rytmami stworzenia, wyznaczając granice światła i ciemności.

 Bóg nie tylko stworzył światło i ciemność, ale także nimi rządzi, ustanawiając porządek odzwierciedlający Jego moc. Dla nas ciemność i światłość to pojęcia niematerialne, filozoficzne. Tymczasem Bóg je stworzył i ma nad nimi kontrolę. Ma klucze by do nich wejść i przechadzać się po nich. 

Frazy takie jak „mieszkanie światłości” i „gdzie mieszka ciemność?” ożywiają światło i ciemność, jakby były miejscami, które można odwiedzić. Ta personifikacja podkreśla ogrom Bożego stworzenia i przeciwstawia ludzkie ograniczenia bezgranicznemu zrozumieniu Boga i sposobów Jego działania..

„Jeśli powiem: «Niech mnie ciemność okryje, a światłość nocą mnie otoczy», to nawet ciemność nie będzie ciemna dla ciebie; noc zajaśnieje jak dzień, bo ciemność jest dla ciebie jak światło”. Psalm 139:11-12; „Wtedy Bóg rzekł: «Niech się stanie światłość», i stała się światłość. Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności."  Księga Rodzaju 1:3-4; „Światłość w ciemności świeci, a ciemność jej nie ogarnęła”. Ewangelia Jana 1:5;  „Ja tworzę światło i stwarzam ciemność, przynoszę dobrobyt i stwarzam nieszczęście; Ja, Pan, czynię to wszystko”.  Izajasz 45,7Któż może się ukryć w ukryciu, abym nie mógł go widzieć? — wyrocznia Pana. Czyż nie wypełniam nieba i ziemi?”Jeremiasz 23,24:

Pytając Hioba: „Czy możesz zaprowadzić ich na ich miejsce? Czy znasz ścieżki do ich siedzib?”, Bóg podkreśla ograniczone zrozumienie przez Hioba stworzenia. Tylko Bóg zna ścieżki światła i ciemności, kierując nimi swoją mądrością i autorytetem. To pytanie podkreśla różnicę między znikomą ludzką wiedzą a nieskończoną mądrością Boga. Bóg w istocie mówi, że tylko On zna i kontroluje funkcjonowanie wszechświata, przypominając, że istnieją rzeczy, które tylko Stwórca może w pełni zrozumieć.

Dzisiejszy fragment podkreśla wszechwiedzę Boga – Jego wszechogarniającą wiedzę i zrozumienie każdego aspektu stworzenia. To ​​Bóg wyznaczył granice i ścieżki nawet dla światła i ciemności. Tylko Bóg ma mądrość i moc, by rządzić wszystkim, od najwspanialszych projektów wszechświata po najdrobniejsze szczegóły. Ta świadomość zachęca wierzących do życia w pokorze, uznając, że nasze ludzkie zrozumienie jest ograniczone.