Hioba 38: 3-6
"Przepasz jako mąż biodra twoje, a zapytam się ciebie, abyś zdał Mi sprawę! Gdzieżeś był, gdym utwierdzał ziemię? Powiedz, jeśliś posiadł mądrość! Kto ustanowił jej rozmiary, jeśli to znasz? albo kto rozpiął nad nią sznur mierniczy? Na czem ugruntowane są jej posady, albo któż rzucił kamień jej węgielny," Cylkow
"Przepasz jak mężczyzna swe biodra, będę cię pytał, a ty Mnie pouczysz. Gdzie byłeś, gdy posadawiałem ziemię? Powiedz, jeśli to wiesz i rozumiesz. Kto wyznaczył jej rozmiary? Czy wiesz? Albo kto rozciągnął nad nią sznur mierniczy? Na czym osadzone są jej podstawy albo kto położył jej kamień węgielny, " Przekład dosłowny
Przygotuj się jak mąż; będę cię pytał,
a ty mi odpowiesz
Pan Bóg zwraca się teraz bezpośrednio do Hioba z wymagającym poleceniem: „Przygotuj się jak mąż”. Po prośbach o wyjaśnienie, zarzutach i pytaniach Hioba o jego cierpienie, Bóg w końcu odpowiada – ale ani niczego nie wyjaśnia ani nie nie pociesza. Zamiast tego wzywa Hioba, aby przygotował się na bezpośrednie spotkanie, przenosząc rozmowę z narzekań Hioba na autorytet Boga. Bóg zasadniczo mówi: „Przygotuj się, bo teraz ja będę cię pytał”. To stwierdzenie nie jest naganą, lecz stanowczym zaproszeniem dla Hioba, aby spojrzał poza własny ból, uznając, że mądrość i plany Boga wykraczają daleko poza ludzkie pojmowanie. Wzywając Hioba do odpowiedzi jak człowiek, Bóg zaprasza go do dojrzałego, szczerego dialogu, pokazując, że Bóg ceni szczerość i siłę w obliczu trudnych pytań.
Fraza „przygotuj się jak mężczyzna” to starożytny idiom oznaczający „wstań i bądź gotowy”. To polecenie od Boga skierowane do Hioba, aby „przygotował się jak mężczyzna” na boskie przesłuchanie, używając metafory wojownika przygotowującego się do bitwy lub zadania wymagającego maksymalnej uwagi. To sformułowanie wzywa Hioba do stawienia czoła wyzwaniu Boga z odwagą, dojrzałością i gotowością do odpowiedzi na głębokie pytania dotyczące boskiego planu i stworzenia, podkreślając ograniczenia ludzkości w rozumieniu Bożej mądrości.
Kiedy Bóg mówi: „Przygotuj się jak mężczyzna”, przypomina nam to, że wiara często wiąże się z stawianiem czoła trudnym prawdom i gotowością słuchania Bożej mądrości, nawet jeśli jest ona dla nas wyzwaniem.
Warto zaznaczyć podobieństwo w mowy Elihu do mowy Pana Boga; Elihu w Hioba 33:4-6 mówi; "Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie. Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną. Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga."
"Biada tym, którzy spierają się ze swoim Stwórcą, którzy są niczym skorupy wśród skorup na ziemi. Czyż glina mówi do garncarza: «Co robisz?»” Izajasz 45,9
Pan Bóg konfrontuje Hioba, zadając mu mocne pytanie, które uwypukla jego ograniczoną perspektywę. Hiob mówił przez wiele rozdziałów zmagając się ze swoim cierpieniem i zastanawiając się, dlaczego Bóg na nie pozwala. Jednak tutaj Bóg odpowiada nie bezpośrednimi odpowiedziami, lecz pytaniem, które ujawnia ograniczone zrozumienie Hioba. Bóg pyta: „Gdzie byłeś, gdy zakładałem fundamenty ziemi?”, przypominając Hiobowi o Jego roli Stwórcy i ogromnej różnicy między wiedzą Boga a wiedzą Hioba. Ten werset nie ma na celu umniejszania Hioba, lecz zachęcenia go do pokorniejszego, bardziej pełnego szacunku spojrzenia na moc, mądrość i cel Boga.
Fraza „założył fundamenty ziemi” to metafora opisująca celowy plan i porządek Boga w stworzeniu, akt, którego żaden człowiek nie był obecny, aby go zobaczyć lub zrozumieć. Retoryczne pytania, na które Hiob nie potrafi odpowiedzieć – budują poczucie podziwu, podkreślając różnicę między ludzkimi ograniczeniami a boską wszechwiedzą. Mowa Boga, nie ma na celu jedynie uciszenia Hioba, ale wciągnięcia go w głębsze zrozumienie natury Boga.
Pan Bóg kontynuuje swoją odpowiedź Hiobowi, zadając mu retoryczne pytanie, które podkreśla Jego rolę jako Stwórcy i Projektanta wszechświata. Bóg rzuca wyzwanie Hiobowi, pytając: „Kto wyznaczył jej [ziemi] wymiary?”. Bóg przypomina Hiobowi, że tylko On ustanowił strukturę, porządek i granice świata, wszystko zgodnie ze swoim doskonałym zamysłem i celem. Pytając Hioba, czy wie, jak to się stało, Bóg wskazuje na różnicę między boską wiedzą a ludzkimi ograniczeniami.
Hiob utrzymywał swoją niewinność i pytał, dlaczego Bóg dopuszcza takie trudności. Kiedy Bóg w końcu odpowiada Hiobowi, nie oferuje bezpośredniego wyjaśnienia, lecz zadaje pytania, które ujawniają Jego moc, mądrość i suwerenność nad całym stworzeniem. To podejście podkreśla, że Boże drogi wykraczają poza ludzkie pojmowanie, a Jego władza nad stworzeniem jest absolutna.
Fraza „wyznaczyła jego wymiary” nawiązuje do budownictwa i rzemiosła, porównując stworzenie świata do pracy mistrza budowlanego, który starannie mierzy i planuje. Użycie „linii mierniczej” symbolizuje celowość Boga w stworzeniu, podkreślając, że nic we wszechświecie nie jest przypadkowe ani losowe. Zadając te pytania Pan Bóg pomaga Hiobowi, dostrzec ogrom mocy i mądrości Boga. Każde pytanie zadawane przez Boga w tym fragmencie podkreśla dystans między ludzkim zrozumieniem a boską wszechwiedzą, zachęcając Hioba do porzucenia dopominania się wyjaśnień i zaufaniu Bogu.
„Gdy On utwierdzał niebiosa, byłam przy Nim, gdy kreślił okrąg na powierzchni otchłani, gdy utwierdzał obłoki w górze, gdy utwierdzał źródła otchłani, gdy morzu wyznaczał granice, aby wody nie przekraczały Jego rozkazu”. Księga Przysłów 8:27-29; „Kto zmierzył wody wgłębieniem swej dłoni, a szerokością swej ręki rozgraniczył niebiosa? Kto zgromadził proch ziemi w koszu, kto zważył góry na wadze, a pagórki na wadze?” Izajasz 40:12; „Umocnił ziemię na jej fundamentach, tak że nigdy się nie poruszy” Psalm 104:5
Kiedy Bóg pyta: „Na czym posadowiono jej fundamenty?”, podkreśla fakt, że fundament ziemi zbudowany jest wyłącznie na Jego mądrości i mocy. Tak jak dom musi być zbudowany na mocnym fundamencie, tak Bóg postawił ziemię na bezpiecznym fundamencie. Kiedy Bóg wspomina o „kamieniu węgielnym”, używa terminu budowlanego, aby wyjaśnić, że starannie zaplanował i ustrukturyzował świat. To pytanie pokazuje, że dzieło Boga w stworzeniu nie było przypadkowe, lecz raczej celowe i precyzyjne.
Bóg zadając Hiobowi pytania o fundamenty Ziemi, kieruje uwagę Hioba na swoją moc i tajemnice stworzenia, zachęcając Hioba do uświadomienia sobie, że ludzkie zrozumienie ma swoje granice. Wszechświat opiera się na Bożym zamyśle, a nie na ludzkiej wiedzy czy kontroli. Bóg, jako Stwórca, położył „kamień węgielny” świata, pokazując, że jest zarówno jego Architektem, jak i Podtrzymującym. W starożytności kamień węgielny pełnił podwójną rolę: dosłowną i
symboliczną. Był to kamień narożny fundamentu, który wyznaczał narożnik
budynku i stanowił jego fizyczną podstawę. Dodatkowo, symbolizował
początek budowy i często umieszczano na nim imię budowniczego, datę oraz
sentencje związane z budowlą. „Kamień węgielny” ma szczególne znaczenie w budownictwie, ponieważ to on decyduje o położeniu i wytrzymałości całej budowli.
„[Bóg] Umocnił ziemię na jej fundamentach, nigdy się nie zachwieje”. Psalm 104:5; „Tak więc mówi Wszechmocny Pan: Oto kładę na Syjonie kamień, kamień
wypróbowany, węgielny, kosztowny, na trwałym fundamencie; kto na nim
polega, nie zlęknie się”. Izajasz 28:16; „Gdy morzu wyznaczał granice, aby wody nie przekroczyły Jego rozkazu, gdy utwierdzał fundamenty ziemi”. Przysłów 8:29
Komentarze
Prześlij komentarz