Hioba 4: 10-12

"Ryk lwa, głos młodego lwa i kły lwiątek łamią się. Lwi samiec ginie z powodu braku łupu i młode lwicy rozpraszają się. Ale potajemnie zostało przyniesione do mnie słowo, a moje ucho pochwyciło Jego szept." TNP

Poryk lwa i pomruk lwicy - kły lwiąt skruszone! Lew ginie dla braku zdobyczy - a rozproszyć się muszą szczenięta lwicy. Ale mnie doszło potajemne słowo, ucho moje zachwyciło zeń szept cichy." Cylkow

"ryk lwa, głos (silnego) kota, i lwiętom kły kruszeją! Lwi samiec ginie z powodu braku łupu, a lwicy rozbiegają się szczenięta! Ale do mnie wkradło się słowo i moje ucho podchwyciło Jego szept" Przekład dosłowny

To co w poprzednich wierszach powiedział Elifaz, tutaj stara się zilustrować. Dość długo zastanawiałem się nad znaczeniem tego wtrącenia o lwach. Szukałem wyjaśnienia w różnych komentarzach. Co Elifaz chce przez tą, analogię do lwów powiedzieć?

Lwy, znane ze swojej mocy i siły. Ich dostojny ryk i postawa budzi grozę, ale nawet najsilniejsze lwy mogą zostać upokorzone i pokonane. Elifaz sugeruje, że nawet ci, którzy wydają się potężni i pewni siebie  ludzie, którzy czynią zło lub buntują się przeciwko Bogu - ostatecznie staną w obliczu zniszczenia.

Elifaz porównuje potężnych, niegodziwych ludzi do lwów, znanych ze swojej siły i autorytetu w królestwie zwierząt. Lwy symbolizują dzikość, władzę, autorytet i kontrolę, ale Elifaz wskazuje, że nawet lwom, przy całej ich sile, można złamać zęby, co oznacza, że ​​można je pokonać i poniżyć.

O takiej sytuacji czytamy w Księdze Ezechiela. W rozdziale 32 faraon jest porównany do młodego lwa, który wkrótce zostanie pokonany, a jego "ciało zostanie rozrzucone po górach", a Bóg napełni doliny jego wysokością. Bóg sprawi, że zdumieje się nad nim wiele narodów.  Podobnie jest z ludźmi którzy są zbuntowani przeciwko Bogu. Czy Elifaz czyni tutaj aluzję do tragicznych wypadków w życiu Hioba?  On lew, niegdyś bogaty magnat, autorytet, obecnie ginie, a jego dzieci, lwiątka się rozproszyły, a ich zęby zostały skruszone.

Elifaz, poprzez to porównanie do lwa,  przypomina Hiobowi, że ​​nikt, bez względu na to, jak jest silny lub potężny, nie może przeciwstawić się Bożej sprawiedliwości i idei odpłaty. Bóg ma ostateczną władzę nad życiem i śmiercią i jest suwerenny nad całym stworzeniem. Mędrzec wlewa drobinę dziegciu, poczucia winy i subtelnego oskarżenia w umysł Hioba.

Do mnie zaś - kontynuuje Elifaz - doszło tajemnicze słowo.... Mamy tutaj zapowiedź czegoś nadzwyczajnego...