Hioba 5: 19-22

"Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło. W głodzie wykupi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza. Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie. Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie ulękniesz się zwierząt ziemi." TNP

"Z sześciu utrapień cię wyzwoli, a w siedmiu nie dotknie cię zło. W czasie głodu wybawia cię od śmierci, a na wojnie z mocy oręża. Przed biczem języka ukryty jesteś, a niemasz się obawiać gdy spustoszenie się zbliża. Spustoszeniu i głodowi urągać możesz, a bestyj ziemi bać się nie potrzebujesz." Cylkow

"Wybawi cię z sześciu utrapień, a w siódmym nie dotknie cię zło. W czasie głodu wykupi cię od śmierci, a na wojnie z mocy miecza. Od bicza języka będziesz odsunięty, a nie zlękniesz się zniszczenia, gdy nadejdzie.  Ze zniszczenia i głodu śmiać się będziesz i nie będziesz się bał zwierząt ziemi." Przekład dosłowny

Użycie „sześciu” i „siedmiu” jest hebrajskim sposobem wyrażania pełni, tu pełni nieszczęść. Elifaz zdaje się, że chce powiedzieć Hiobowi, że Bóg jest w mocy uratować człowieka z każdej trudności i niebezpieczeństwa, nawet gdy wydają się przytłaczające, Bóg jest obecny... "Sześć razy przyjdzie ci z pomocą w potrzebie, ale i w siódmej nie dotknie cię zło.

Utrapienie, nieszczęście. w języku hebrajskim słowo 'tsarah' oznacza przejście przez coś ciasnego... udrękę, kłopoty, cierpienie, przeciwności. Elifaz wymienia je: głód, moc miecz podczas wojny, bicz języka (fałszywe oskarżenia, plotki, intrygi),  spustoszenie i ataki dzikich zwierząt.

Ludzie w czasach Hioba wierzyli, że nieszczęścia takie jak choroby, głód, wojna, ataki dzikich zwierząt lub klęski żywiołowe były karami od bogów lub oznakami braku łaski u bóstwa. Dokładnie o tym czytamy w Księdze Kapłańskiej 26: 14-25; "A jeśli mimo to nie posłuchacie mnie, będę karał was siedem razy więcej za wasze grzechy..." 

Fraza „w siedmiu żadna krzywda cię nie dotknie” oznacza, że ​​nawet gdy problemy wydają się mnożyć ponad to, co możesz udźwignąć, ochrona Boga jest nadal większa.

Psalm 34:19 mówi: „Sprawiedliwy może mieć wiele nieszczęść, ale Pan go wybawia ze wszystkich” a w Księdze  Przysłów 24:16, czytamy; „Choćby sprawiedliwy upadł siedem razy, znowu powstanie, lecz niegodziwy potknie się, gdy spadnie nieszczęście”. 

Głód oznacza śmierć z przyczyn naturalnych, podczas gdy bitwa oznacza śmierć z powodu konfliktu międzyludzkiego. Głód to powolna, bolesna śmierć z powodu braku zasobów, podczas gdy „cios miecza” to bezpośrednie zagrożenie na wojnie. Te kontrastujące obrazy pokazują, że Boża ochrona obejmuje zarówno długotrwałe zmagania, jak i bezpośrednie nagłe niebezpieczeństwa, oferując nadzieję i pomoc w każdej sytuacji.

Co ważne, w wymienionej tu grupie nieszczęść i czynników powodujących cierpienie jest "bicz języka". Język może być potężną bronią, narzędziem zbrodni, ale Bóg oferuje również ochronę przed krzywdą, jaką mogą wyrządzić słowa.

"Język też jest ogniem i światem nieprawości. Język jest tak ułożony wśród naszych członków, że kala całe ciało i zapala bieg życia, i jest zapalony przez ogień piekielny.  Wszelki bowiem rodzaj dzikich zwierząt, ptaków, gadów i morskich stworzeń można ujarzmić i zostaje ujarzmiony przez człowieka.  Natomiast nikt z ludzi nie może ujarzmić języka. Jest to nieokiełznane zło, pełne śmiercionośnego jadu." Jakuba 3:6-8

Kolejnym wymienionym tu nieszczęściem to dewastacja. Posiadłość najstarszego syna Hioba zamieniła się w ruinę. Zastosowanie: Hebrajskie słowo „shod” oznacza przede wszystkim zniszczenie lub dewastację, często w kontekście przemocy lub ruiny sprowadzonej na ludzi lub ziemię. Jest używane do opisania fizycznego i moralnego spustoszenia, które jest wynikiem wojny, ucisku, trzęsienia ziemi lub boskiego sądu. Termin ten przekazuje poczucie przytłaczającej niekontrolowanej siły, która prowadzi do ruiny i spustoszenia.

Elifaz wspomina również o ochronie przed dzikimi zwierzętami, które były prawdziwym zagrożeniem w starożytności. Gdy nastawał głód, doskwierał on również dzikim zwierzętom, a zdewastowane osady służyły im za ostoję, dzikie, głodne zwierzęta  atakowały zwierzęta gospodarskie, a nawet ludzi.

Elifaz tę myśl kończy słowami;  "Będziesz się śmiał ze spustoszenia..." Póki co Hiobowi nie jest do śmiechu... i wcale nie jest zasłonięty przed biczem języka....