Hioba 12: 14-16

"Oto co On zburzy, to nie zostanie odbudowane; gdy zamyka człowieka, to on nie zostanie uwolniony.  Oto wstrzymuje wody i wysychają, a gdy je wypuści, to przemieniają ziemię.  Z Nim jest moc i 'tushiyyah' rozsądek. Do Niego należy 'shagag' zwiedziony i zwodziciel." TNP

"Gdy On burzy, tedy nikt już nie odbuduje, gdy On kogo zamknie, wtedy nikt nie roztworzy! Hamuje wody a wysychają; puszcza je, a podrywają ziemię.  Przy Nim tylko potęga i trwałość, do Niego należy zwiedziony i zwodziciel." Cylkow

"Oto (co On) zburzy, nie będzie odbudowane. Gdy (On) zamknie człowieka, nie będzie mu otwarte.  Oto gdy (On) zatrzyma wody, wysychają; gdy je wypuści, zalewają ziemię. U Niego jest moc i rozum, Jego jest błądzący i oszust." Przekład dosłowny


Poprzednie rozważanie kończyło się słowami; "Tylko przy Nim jest mądrość i siła, z Nim - rada i roztropność." Bóg jest suwerenny, robi to co chce. Ingeruje w losy świata i człowieka. Co to znaczy w praktyce? Na to pytanie odpowiada Hiob w dalszej część tego rozdziału. Napisałem we wstępie do studium że Księga Hioba jest szyta na miarę czasów w których żyjemy. Ten fragment potwierdza moja myśl....

"Gdy On zburzy, nikt nie odbuduje, gdy zamknie człowieka, nikt mu nie otworzy, nie uwolni go."

Hiob wyraża opinię, że cokolwiek Bóg zburzy, nie będzie odbudowane ludzkim wysiłkiem, a kiedy Bóg powstrzymuje lub więzi kogoś, nikt nie może go uwolnić. Podkreśla, że działania Boga są ostateczne i niezmienne, niezależnie od tego, czy pozwoli na zniszczenie, czy niewolę.

Hiob przyznaje, że istoty ludzkie są bezsilne w porównaniu z suwerennymi decyzjami Boga. Zdaje sobie sprawę, że kiedy Bóg decyduje się działać, czy zniszczyć, czy związać [uwięzić], nie ma nikogo, kto mógłby się sprzeciwić Jego decyzjom lub cofnąć to, co uczynił.

Kiedy Bóg decyduje się działać, czy budować, czy burzyć, nikt nie może stanąć Mu na drodze. Jest to pokorna prawda, podkreślająca naszą zależność od planów i celów Boga.

Przypomina nam się, że jako wierzący powinniśmy ufać Bożej mądrości, nawet jeśli Jego działania wydają się, z naszej perspektywy, trudne do zrozumienia .

 „Co on otworzy, tego nikt nie zamknie, a co on zamknie, tego nikt nie otworzy”. W Nowym Testamencie ta sama myśl jest powtarzana, potwierdzając, że decyzje Boga są ostateczne i poza ludzką kontrolą. Objawienie 3:7

„Wiem, że wszystko, co czyni Bóg, będzie trwało na wieki i nic do tego nie można dodać ani nic od tego nie odjąć”. Księga Kaznodziei 3:14

Dzisiejszy fragment uczy nas pokory. Przypomina nam, że nie mamy kontroli nad sytuacjami naszego życia. Nie możemy sami odbudować tego, co Bóg zburzył, ani uwolnić się od sytuacji, na które Bóg pozwolił. Zamiast tego jesteśmy wezwani do zaufania Jego mądrości i poddania się Jego woli, wiedząc, że On trzyma wszystko w swoich rękach.

Hiob mówi o kontroli Boga nad naturą, szczególnie nad wodą, która w starożytnym świecie symbolizowała zarówno życie, jak i zniszczenie. Hiob oświadcza, że ​​jeśli Bóg zdecyduje się wstrzymać wodę, jest susza. Z drugiej strony, jeśli Bóg uwolni wody, powodują one powódź i zniszczenie. Ten werset ilustruje pełen zakres mocy Boga - kontroluje On siły natury, które mogą przynieść zarówno błogosławieństwo (życiodajną wodę), jak i sąd (niszczycielskie powodzie). Ewangeliczna opowieść o tym jak Jezus uciszył burzę, jest tego przykładem.

Pan Bóg, czasami daje obfitość błogosławieństwa, a czasami dopuszcza trudności. W obu przypadkach jest to przypomnienie, że wszystko, co się dzieje w naszym życiu, jest częścią doskonałego planu Boga, nawet jeśli nie rozumiemy tego w pełni.

W Księdze Powtórzonego Prawa 11:14-17 – Bóg obiecuje zesłać deszcz w swoim czasie, jeśli Jego lud będzie Mu posłuszny, ale ostrzega, że ​​„zamknie niebiosa” i spowoduje suszę, jeśli się nawrócą. Pokazuje to, jak woda, zarówno w obfitości, jak i w nieobecności, jest środkiem, za pomocą którego działa Bóg. 

„On sprawia, że ​​źródła wylewają wodę do potoków, płynie między górami. Dają wodę wszystkim zwierzętom polnym… On nawadnia góry ze swoich górnych komnat”. Psalm 104:10-13

Werset szesnasty jest bardzo interesujący. Bóg jest potężny i wnikliwy. Inne tłumaczenia podają rozumny. Boża mądrość jest praktyczna. Nie tylko wie, ale rozeznaje, jest wnikliwa.

Zastosowanie: Hebrajskie słowo 'tushiyyah' przekazuje ideę zdrowej mądrości lub praktycznego wglądu, który prowadzi do sukcesu i skutecznego działania. Często jest kojarzone z rodzajem mądrości, która nie jest tylko teoretyczna, ale jest stosowana w sytuacjach z życia codziennego, prowadząc do dobrobytu i dobrego samopoczucia. W kontekście biblijnym jest to cecha, która jest wysoko ceniona i często łączona z prawością i bojaźnią Bożą.

W starożytnej kulturze izraelskiej mądrość była uważana za dar boski i była wysoko ceniona. Nie była to tylko wiedza intelektualna, ale obejmowała wymiary moralne i etyczne. Literatura mądrościowa, taka jak Księga Przysłów, często przeciwstawia mądrych głupcom, podkreślając, że prawdziwa mądrość pochodzi od Boga i prowadzi do życia w prawości i błogosławieństwie. 'Tushiyyah' jest częścią tej tradycji, podkreślając praktyczne i skuteczne zastosowanie boskiej mądrości w codziennym życiu.

Mamy tutaj mowę o dwóch grupach ludzi  oszukujących zwodzicieli i oszukanych i... to w kontekście Bożej potęgi, wszechmocy i przenikliwości... Te dwie grupy  są Jego, w Jego rękach.  Hiob zdaje sobie sprawę z tego, że zarówno on jak i jego przyjaciele, ci którzy się teraz naśmiewają z niego, są w rękach Boga.  Hiob mówi, że zarówno „zwiedziony, jak i zwodziciel” należą do Boga, co oznacza, że ​​Bóg ma kontrolę (wszystko jest w zasięgu Jego wzroku) nad wszystkimi ludźmi, nawet tymi, którzy wprowadzają w błąd i tymi, którzy są wprowadzani w błąd.

Hebrajski czasownik 'shagag' oznacza przede wszystkim błądzenie lub zbaczanie z drogi, często w kontekście nieumyślnego grzeszenia. Jest używany do opisywania działań, które zbaczają ze ścieżki prawości z powodu ignorancji lub błędu, a nie celowego buntu przeciwko przykazaniom Boga. Termin ten podkreśla ludzką skłonność do niespełniania boskich standardów, nawet bez świadomego zamiaru.

Boża władza jest tak ogromna, że czuwa On nad wszystkim, nawet takie sytuacje, w których ludzie zostają zwiedzeni lub postępują podstępnie. Hiob stwierdza, że ​​Bóg widzi i rozumie wszystko. Nie ma ani jednego  zakątka świata ani ludzkiego zachowania, który byłby ukryty przed wzrokiem i autorytetem Boga.

Bóg ma kontrolę (trzyma rękę na pulsie), nawet nad tymi, którzy czynią zło. Czytamy o tym również w Księdze Przysłów 16:4  „Pan wszystko doprowadza do właściwego końca, nawet niegodziwego na dzień nieszczęścia”. Prorok  Izajasz dodaje; "Oznajmiam od początku to, co ma nastąpić, od dawna to, co ma nastąpić. Mówię: Mój zamiar się spełni i uczynię wszystko, co chcę”. Izajasza 46:10