Hioba 19: 28-29

"Bo mówicie: Dlaczego go prześladujemy? Skoro korzeń sprawy znajduje się we mnie?  Drżyjcie wy przed mieczem, bo gniew sprowadzi karę mieczem, abyście wiedzieli, że jest sąd." TNP

"Gdybyście wszakże rzekli: czemże go prześladować mamy i że korzeń rzeczy znaleziony we mnie. Drżyjcie przed mieczem! bo zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, abyście poznali, że jest sąd!" Cylkow

"Bo mówicie: Jak moglibyśmy go dopaść, tak by dało się znaleźć korzeń sprawy przeciw niemu?  Drżyjcie wy przed mieczem, bo to jest wina, gdyż miecz to gniew za winy, po to, abyście wiedzieli, że jest sąd!" Przekład dosłowny

Po pięknym świadectwie wiary Hiob zwraca się do swoich przyjaciół, którzy nieustannie oskarżali go o złe postępowanie przez cały czas jego cierpienia. Jego przyjaciele wierzą, że cierpienie Hioba musi być wynikiem jakiegoś ukrytego grzechu i nadal nalegają, aby się przyznał i pokutował. Fraza „Jakże go moglibyśmy ścigać i wreszcie dopaść” odzwierciedla ich uporczywe prześladowanie Hioba za pomocą oskarżeń i dziwnych insynuacji. Kiedy mówią „korzeń nieszczęścia tkwi w nim samym”, zakładają, że sam Hiob, i tylko on jest odpowiedzialny za swoje cierpienie, twierdząc, że to jego grzech powoduje wszystkie jego problemy. Hiob jednak wie, że jest niewinny i jest głęboko sfrustrowany, rozczarowany i rozgoryczony ich fałszywymi osądami.

Hebrajski czasownik רָדַף oddaje dynamiczną czynność pościgu, ścigania wroga, niewolnika z zamiarem zabicia lub srogiego ukarania. Słowo to można przetłumaczyć jako prześladować kogoś. Hiob czyje się prześladowany, ścigany przez swoich przyjaciół - oskarżycieli.

Którzy wielokrotnie twierdzą, że cierpienie Hioba musi być spowodowane jakąś ukrytą winą lub złym postępowaniem i wywierają na niego presję, aby przyznał się do grzechu, którego nie popełnił. To założenie, że wszelkie cierpienie jest wynikiem boskiej kary, kształtuje całe ich zrozumienie sytuacji. Hiob jednak kwestionuje ten pogląd, utrzymując swoją niewinność, mimo że jego przyjaciele nadal go oskarżają.

Hiob czuje się stale atakowany ich słowami. Zwrot „korzeń sprawy” sugeruje, że jego przyjaciele wierzą, że znaleźli przyczynę cierpienia Hioba, ale opiera się na ich fałszywym założeniu, że cierpienie Hioba jest bezpośrednim skutkiem grzechu.

Historia Hioba i schematyczne podejście otoczenia do jego cierpienia  przywołuje pewną historię z nowego Testamentu, historię ślepego od urodzenia,,,

 „Jego uczniowie zapytali Go: Rabbi, kto zgrzeszył, ten człowiek czy jego rodzice, że się urodził niewidomy? Ani ten człowiek, ani jego rodzice nie zgrzeszyli - odpowiedział Jezus - ale stało się tak, aby się na nim objawiły dzieła Boże.” Jana 9:2-3  Ten fragment odzwierciedla podobne błędne założenia dotyczące cierpienia, gdzie Jezus kwestionuje takie schematyczne przekonanie, że cierpienie jest zawsze wynikiem grzechu.

Dalej Hiob w ostrych słowach zwraca się do bliźnich z sąsiedztwa: „Wy sami bójcie się miecza, bo gniew przyniesie karę mieczem, a wtedy poznacie, że jest sąd”.

Hiob ostrzega swoich przyjaciół przed konsekwencjami ich surowych osądów i oskarżeń przeciwko niemu. Mówi im, że sami powinni bać się „miecza”, odnosząc się do boskiego sądu lub kary. Przyjaciele Hioba nieustannie oskarżali go o ukryty grzech, zakładając, że jego cierpienie jest wynikiem gniewu Bożego. Jednak Hiob odwraca ostrzeżenie i kieruje je przeciwko nim, sugerując, że to oni mogą stanąć przed sądem za swoje niesłuszne oskarżenia i brak współczucia. „Miecz” symbolizuje sprawiedliwość Boga, a Hiob przypomina im, że nie są ponad Bożym sądem. Oskarżając Go niesłusznie, narażają się na ryzyko doświadczenia gniewu Bożego.