Hioba 34: 25-29

"Rozbije mocarzy bez przesłuchania, a innych osadzi w ich miejsce. Dlatego zna ich czyny i wywraca ich nocą, i zostają zmiażdżeni. Ze względu na ich niegodziwości uderza ich w miejscu dla wszystkich widzących; Za to, że odwrócili się od Niego i nie zważali na żadne Jego drogi; Sprawili, że zaczęło dochodzić do Niego wołanie biednych, a On wysłuchuje wołania ubogich. A gdy On zachowuje pokój, to kto Go potępi? A gdy zechce zakryć swoje oblicze, kto Go ujrzy? – patrzy On jednak na naród i na człowieka jednakowo" TNP

"Ponieważ sprawy ich zna, strąca ich przez noc, a zmiażdżeni zostają.  Jako niegodziwców chłoszcze ich na publicznem miejscu, Którzy dlatego odstąpili od Niego, a na żadne drogi Jego nie zważali, Aby przywiedli ku Niemu krzyk biednego, tak, aby skargę ubogich usłyszał,  Jeżeli tedy pokoju użycza któż go potępi? A jeżeli skrywa Swe oblicze, któż Go zobaczy? Jednak (czuwa) On nad narodem jak nad (pojedyńczym) człowiekiem zarówno." Cylkow

"Dlatego zna ich czyny, obala ich w nocy – i są zdruzgotani.  Za ich bezbożności smaga ich w miejscu widzących,  ponieważ odstąpili od (kroczenia) za Nim i na żadne Jego drogi nie zważali,  aby sprowadzić do Niego krzyk biednych – i krzyk ubogich usłyszał.  Gdy jest spokojny, kto Go potępi, a gdy zakrywa oblicze, kto Go zobaczy – zarówno nad narodem, jak i nad człowiekiem?" Przekład dosłowny

 

Elihu kontynuuje rozważanie, że ​​Bóg obserwuje czyny ludzi, zwłaszcza tych, którzy sprawują władzę i nadużywają jej. Kiedy Bóg dostrzega niesprawiedliwość lub zło, może usunąć te osoby nagle i zdecydowanie. Wyrażenie „w nocy” sugeruje, że sąd ten może nastąpić niespodziewanie, bez ostrzeżenia, a w rezultacie zostaną one „zmiażdżone” lub powalone. Elihu przypomina Hiobowi i jego przyjaciołom, że Bóg pociąga każdego do odpowiedzialności, niezależnie od zajmowanej pozycji. Jego sąd jest pewny i gruntowny, i On dba o to, aby niesprawiedliwość nie panowała wiecznie.

Elihu w tej części swojej mowy podkreśla wszechwiedzę Boga – Jego doskonałą i kompletną wiedzę – oraz Jego rolę jako najwyższego obserwatora wszystkiego i sędziego. Słowa Elihu przypominają nam, że Bóg widzi każde działanie i pociąga każdego człowieka do odpowiedzialności. 

Słowa takie jak „obalają” i „miażdżą” malują wyrazisty obraz Bożej władzy nad tymi, którzy postępują niesprawiedliwie. Fraza „w nocy” oddaje nagłość i nieoczekiwany charakter Bożych działań, podkreślając, że Jego czas wykracza poza ludzkie przewidywania. 

„Sprawiedliwy ma oko na dom bezbożnego, ale Bóg powala niegodziwych [bezbożnych] za ich nieprawość.”  Księga Przysłów 21:12 To przysłowie nawiązuje do idei, że Bóg dostrzega zło i wymierza sprawiedliwość.

Boże oczy (czuwają) również nad drogami człowieka niegodziwego.

Pan ​​Bóg otwarcie rozprawia się z niegodziwością i często karze ją w sposób widoczny dla innych. Chodzi o to, że Boży osąd nad niegodziwością jest publicznym przykładem, ukazującym innym konsekwencje grzechu i stanowiącym ostrzeżenie. Pozwalając innym być świadkami swojej sprawiedliwości, Bóg ukazuje swoje standardy i uczy ludzi szacunku do Jego dróg.

W czasach Hioba kary często wymierzano na oczach innych, aby z osoby, która dopuściła się przestępstwa, uczynić przykład i przestrogę dla innych.  Ten publiczny aspekt wymierzania sprawiedliwości wzmacniał normy społeczne i służył jako środek odstraszający dla innych. Kiedy Bóg sądzi niegodziwych, nie zawsze czyni to w tajemnicy, lecz często w sposób widoczny dla wszystkich, pozwalając, by Jego sprawiedliwość stała się lekcją dla innych.

Fraza „gdzie wszyscy mogą je zobaczyć” podkreśla, że ​​działania Boga wobec zła są jasne i niepodważalne. Elihu celowo dobiera słowa, podkreślając, że Boży sąd nie jest ukryty, lecz służy jako przykład dla innych. Ta otwartość języka odzwierciedla otwartość Bożej sprawiedliwości, wzmacniając ideę, że Boże standardy mają być zrozumiane i przestrzegane przez wszystkich. Język Elihu zachęca czytelników do poważnego traktowania Bożej sprawiedliwości, ponieważ nie jest ona czymś czynionym w ukryciu, lecz jest widoczna i wywiera wpływ na człowieku. 

Czy jest to aluzja do Hioba? 

„Kto postępuje uczciwie, żyje bezpiecznie, a kto chodzi krętymi drogami, zostanie wykryty”.  Księga Przysłów 10:9;  „Bóg bowiem osądzi każdy czyn, nawet każdą rzecz ukrytą, czy dobrą, czy złą”. Księga Koheleta 12:14.  „Nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, co by nie miało być ujawnione." Ewangelia Łukasza 12:2

Nie są to zarzuty skierowane bezpośrednio do Hioba. Jest to wypowiedź o charakterze ogólnym. Elihu wyjaśnia wszystkim uczestnikom debaty, że ​​sąd Boży spada na tych, którzy celowo zignorowali Jego drogi, i że ci, którzy odmawiają pójścia za Bogiem lub nie zważają na Jego przykazania, narażają się na konsekwencje. Elihu mówi, że kiedy ludzie odwracają się od Boga, lekceważąc Jego standardy, wykraczają poza Jego błogosławieństwo i ochronę. Bóg pragnie relacji ze swoim ludem, a pójście za Jego drogami jest fundamentalną częścią tej relacji. Ale kiedy ludzie Go odrzucają, ściągają na siebie sąd. 

Elihu  podkreśla znaczenie podążania Bożymi drogami jako wyrazu autentycznej relacji z Nim. Wypowiedź Elihu podkreśla, że ​​Bóg nie pragnie ślepego posłuszeństwa, ale prawdziwego oddania, szanującego Jego mądrość i przewodnictwo. Ignorowanie Bożych dróg to coś więcej niż tylko łamanie zasad; to postawa serca, która lekceważy Jego autorytet i miłość. Dla wierzących ten werset przypomina, że ​​podążanie za Bogiem nie jest religijnym obowiązkiem – to odpowiedź na Jego dobroć i sposób na dostosowanie naszego życia do Jego woli.

Fraza „odwrócili się od niego” sugeruje świadomy wybór, a nie przypadkowy błąd. Podobnie, „nie zważali na żadne z Jego dróg” sugeruje całkowite świadome lekceważenie Bożej mądrości. Elihu dobiera tu słowa wprost, podkreślając, że ludzkie czyny [wynikające z wolnego wyboru] i postawy mają realne konsekwencje. Ten bezpośredni język ma na celu zachęcenie czytelników do przeanalizowania własnego życia i wyborów, zadając sobie pytanie, czy żyją z szacunkiem dla Bożych dróg, czy też lekceważą Jego przewodnictwo

"Słuchajcie Mnie, a będę wam Bogiem, a wy będziecie moim ludem. Postępujcie według wszystkiego, co wam nakazuję, aby wam się dobrze powodziło.” Księga Jeremiasza 7:23-24

Krzyk ubogich dotarł do Niego

Elihu kontynuuje swoją wypowiedź, wyjaśnia, że ​​Bóg zwraca baczną uwagę na tych, którzy są uciskani lub źle traktowani, zwłaszcza na biednych i potrzebujących. Pan Bóg jest głęboko poruszony cierpieniem tych, którzy są pomijani lub krzywdzeni przez innych. Kiedy ludzie są traktowani niesprawiedliwie, ich wołanie dociera do uszu Boga, a On jest świadomy ich bólu i potrzeb. Przesłanie Elihu jest takie, że Bóg nie ignoruje niedoli cierpiących ani wyrządzonych im krzywd; przeciwnie, słyszy ich i troszczy się o ich sytuację.

Bóg jest świadomy wszystkich ludzkich działań i uważnie słucha tych, którzy są uciskani. W kulturze czasów Hioba, usłyszenie czyjegoś wołania przez Boga oznaczało, że Bóg osobiście angażował się w rozwiązywanie niesprawiedliwości. Elihu podkreśla, że ​​Boża sprawiedliwość obejmuje szczególną troskę o tych, którzy cierpią, zwłaszcza tych, którzy nie są w stanie się bronić.

Fraza „Usłyszał wołanie biednego” maluje obraz troskliwego Boga, który zwraca uwagę na cierpiących. Słowa Elihu przypominają nam, że Bóg jest nie tylko wszechwiedzący, ale także głęboko zaniepokojony tym, jak ludzie traktują się nawzajem, zwłaszcza ubodzy i niezaradni. Ten werset zapewnia, że Bóg jest po stronie uciskanych i nie przymknie oka na niesprawiedliwość. Dla chrześcijan ta prawda podkreśla powołanie Boga do traktowania innych z życzliwością, szacunkiem i współczuciem, wiedząc, że słyszy On wołania tych, którzy są źle traktowani.

„Nie wyzyskuj ubogiego, bo jest biedny, i nie uciskaj nędzarza w sądzie, bo Pan weźmie w obronę jego sprawę i życie za życie odda.” Księga Przysłów 22:22-23

Lecz jeśli milczy, któż może Go potępić? 

Elihu wyjaśnia, że ​​Bóg, w swojej mądrości i autorytecie, czasami decyduje się działać w sposób niezrozumiały dla ludzi. Jeśli Bóg decyduje się milczeć lub „ukrywać swoje oblicze”, to oznacza, że z jakiegoś Jemu znanemu powodu, nie interweniuje natychmiast, ani nie ujawnia swoich zamierzeń, nikt nie może Go za to potępić. Drogi i decyzje Boga przekraczają ludzkie pojmowanie i ma On prawo powstrzymać się od działania lub objawienia, jeśli uzna to za najlepsze. Elihu przypomina nam jednak, że nawet gdy Bóg wydaje się odległy, nadal panuje zarówno nad jednostkami, jak i narodami, rządząc światem dzięki swojemu niezrównanemu autorytetowi.

 Milczenie Boga nie oznacza Jego nieobecności lub obojętności; raczej pokazuje, że działa On z mądrości i perspektywy znacznie wykraczającej poza naszą. Zwroty takie jak „jeśli On milczy” i „kto może Go potępić?” podkreślają ostateczność wyborów Boga, pokazując, że nie jest On związany ludzkimi oczekiwaniami. Retoryczne pytanie „kto może Go zobaczyć?” podkreśla całkowitą niezależność Boga od ludzkiego osądu. Elihu wywołuje poczucie podziwu i pokory, przypominając słuchaczom, że autorytet Boga wykracza poza ludzką kontrolę i zrozumienie. 

– „Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami” – mówi Pan. „Jak niebiosa górują nad ziemią, tak moje drogi nad waszymi drogami i myśli moje nad myślami waszymi”. Izajasz 55:8-9;  „Rzeczy ukryte [tajemne] należą do Pana, Boga naszego, a rzeczy jawne [objawione] do nas i do naszych synów na wieki." Powtórzonego Prawa 29:29